Magazyny

First topic message reminder :

Są to budynki, w których lokalni kupcy przechowują swoje towary. Próżno szukać tu oznak bogactwa. Budynki są raczej pozbawione wyrazu i przypominają wielkie kontenery. Na uliczkach między nimi można spotkać jedynie zalatanych magazynierów, którzy pracują tu za swoje idealne wręcz stawki. Ciężko jest jednak któregokolwiek zaczepić, gdyż są po prostu zabiegani i nie mają czasu, gdyż towar czeka, a być może bandyci również. Oświetlenie tego miejsca jest wręcz beznadziejnie, przez co wielu rzezimieszków lubi się skrywać w cieniach.

Po prostu podążała za pozostałymi z neutralnym wyrazem twarzy, a oczyma wiodącymi zaraz za wleczonym ciałem niebieskowłosego bossa. Milczała cały czas, nie chcąc powiedzieć nawet słowa. Czekała po prostu na moment, kiedy będzie mogła po prostu przeszukać to ciało i się stąd wynieść... wystarczy jej oparzeń i ran na najbliższych parę dni... jak nie lat. Bardziej martwiła się o Zelrotha, bo nie miała pojęcia, co mu się stało i czemu nie może go przywołać.
Całą odprawę i drogę zastanawiała się nad tym jednym faktem, wpatrując się w zakrwawione ciało wleczone po ziemi. Położyła dłoń na ramieniu, wzdychając cichutko, a jednocześnie charakterystycznie opuszczając głowę. Jej wzrok wskazywał smutek. No tak, w końcu nie może porozmawiać sobie z przyjacielem, który zazwyczaj ją pociesza. I rozśmiesza, przy okazji. Tak więc zostało jej jedynie słuchać tego, co mówią pozostali i jednocześnie nie wybuchać wściekłości, kiedy to Raindancer kwapi się swoją super gildią, która to w oczach Arisu nie jest taka fajna. Ciężko stwierdzić, czemu nie lubi Saberów... może dlatego, jacy dumni oni są? I kwapią swoją siłą...
Bo w końcu cały czas jest tu taka osoba jak Arisu... z Raven Tail, niezwykle cicha, bo nie kwapi się aby dorzucić pięciu groszy o tym, kto wykonywał te zadanie.

Co jakiś czas zwalniał i ukradkiem patrzył na resztę czy aby nie szedł w złym kierunku. Nie starzał się tak szybko, aby zapomnieć drogę z której przybył, ale w mieście tym był nowy, toteż niepewnie jeszcze stawał kroki po kamiennych płytach. Miał jednak nadzieje, że trafi bez problemu z powrotem skąd wracali.
Tak jak dziewczyna spod kruczych skrzydeł myślała jedynie o swoim przyjacielu, tak on o zabitych, którzy ogrzewani byli przez słońce, a nie przez ziemię, do której powrócić powinni.
Był obolały i spoglądając od czasu do czasu na dziewczynę, której imienia nie pamiętał... Coś na A...Aria, Anya, Ana?
zdumiony był czemu nie widział na niej zmęczenia, którego tak żywo czuł na swym ciele i umyśle.
I kiedy tylko minął dziewczynę, aby to przed nią dostać sie do magazynu, szukając już wzrokiem krzeseł szepnął do niej tylko "Dobra robota".
Nie wiedział nawet czemu to zrobił. Może domyślał się, że jest rozgoryczona całą tą sytuacją i Kapelusznikiem o niezwykle kobiecym imieniu? Bądź co bądź i ona była na tej misji a nie usłyszała ani jednego dobrego słowa od pozostałych.

Gdy tylko nasza mało radosna gromadka dotarła do magazynu została radośnie przywitana przez swojego pracodawcę. Red wyglądał na kogoś kto właśnie wygrał milion kryształów, albo dostał lakrymę smoczego zabójcy. Podszedł szybko do magów i zaczął ich mocno ściskać.
- Gratulacje! Gratulacje! Już dotarły do mnie szczęśliwe wieści. Prawdę powiedziawszy nie sądziłem, że się wam uda. Ale jeszcze raz gratuluję. - mówił głośno i radośnie, przerywając jedynie gdy rzewnie całował Ari po policzkach.
- Tutaj mają państwo obiecaną nagrodę. Proszę mi jednak wybaczyć, ale mam teraz wiele spraw do załatwienia. - dodał zaraz wciskając Raindancerowi do ręki ciężką sakiewkę, a zaraz potem ulotnił się przez te same drzwi, przez które oni weszli.

_____________________________________________
Gratuluję ukończenia misji

Cytat :

Nagroda: 23.000 klejnotów do podziału

Cytat :

Nagroda: 1.500MM dla każdego

Możecie zrobić z/t tylko zaznaczcie w postach, kto ile bierze z nagrody.

- Dobra dzieci, to ja już pójdę -  Powiedział Deszczowy i zmył się wylatując pchnięciem mocy przez drzwi. I tyle go było widać.

- No dobra ej, żartowałem - odpowiedział
Następnie podzielił sakiewkę na 3 części po 7666 monet i 2 zostawił na środku.
- Dwie dla was, za oberwanie zaklęciem, które wysłałem - przekazała po monecie towarzyszom - i jedna za oberwanie zaklęciem moim zaklęciem - przekazała jedną swoją monetę dla Ari - Nie dostaniecie więcej, bo bez waszych poświęceń, nie byłoby wcale nagrody. I żeby nie było - choć może nie poszło idealnie, to jednak spodziewałem się spotkać gorszych sprzymierzeńców. Do następnego razu!

------------
RD zabiera 7665 monet
Ari zostawił 7668 monet
Serafinowi 7667 monet
Macie 15335 monet do podziału

z/t

Chyba to, że Red właśnie ją ucałował w policzek ją zniesmaczyło. Sam dotyk ust osoby, która jeszcze niedawno w sumie dobiła z zimną krwią kilku bandytów ją... naprawdę jej się nie spodobał. Momentalnie w ruch poszły ręce, które po niedługiej sekundzie odsunęły mężczyznę na długość ramion, aby dać mu znać, że to już koniec tego, co on zwał swoim cudownym podziękowaniem. Odwróciła od razu głowę w bok, zaciskając usta.
Zaczęła ocierać policzek dopiero w momencie, kiedy zleceniodawca opuścił pomieszczenie. Ocierała go starannie, ale jednocześnie gwałtownie, jakby nie chciała, aby jej skóra została skażona przez... krew? Chyba. Dla niej widziała tam krew, a już wystarczająco wrażeń miała. Teraz wyglądała jak typowa, rozpuszczona szlachcianka, Haru by się za nią wstydził. Chyba... Kiedy upewniła się, że już niczego na policzku nie ma, od razu ręce zabrała i zerknęła na Raindancera, który postanowił opuścić to miejsce z nagrodą. Aż poczuła wielkie zażenowanie i niesmak. Że też zaufała tej osobie w czasie tej misji... zaklęła cicho. Już miała wychodzić bez grosza, ale uciekinier nagle wrócił, podzielił pieniądze i powiedział, że spodziewał się gorszych towarzyszy. Aż jej krew nabuzowała. Zacisnęła pięść.
- Gorszych towarzyszy? To nie my rozwaliliśmy pół magazynu podczas walki! - krzyknęła za nim, już nieźle znerwicowana. Chyba tak zła była tylko na Ceasara. Chyba. Zaraz jednak spojrzała się na Sierafina poważnym wzrokiem, pozornie już spokojniejsza. Tak... zmienia nastroje częściej niż duchy. - Ta... dobra robota... ale nie myśl sobie, że polubię was od tak - dodała, chowając dane jej pieniądze do sakiewki przy udzie, po czym opuszcza to miejsce.

z/t