Siedziba Mistrza

Znajduje się ona na górnym piętrze głównego budynku. Jest tutaj duże okno, z którego widać drogę przed gildią. Oprócz tego na środku jest biurko, za nim krzesło na którym siedzi mistrzyni. Pod ścianą stoi łóżko, znajduje się ono tam ze względu na to że Mistrzyni często nie ma czasu udać się do własnego pokoju do części mieszkalnej ze względu na pracę, więc sypia ona tutaj. Obok łóżka stoi jeszcze całkiem spora skrzynia.

Arata została wezwana przez mistrzynię. Przesyraszyła się, ponieważ myślała, że może zrobiła coś nie tak. Tylko co? Cały czas siedziała tylko nic nie robiąc. Nie mogła po prostu znaleźć dla siebie misji. Więc co to mogło być? Może nie zachowała się odpowiednio, jak na dziewczynę przystało? Heh... to może być prawda.
Z tymi myślami stanęła przed drzwiami. Odetchnęła i weszła.
-Dzie... dzień dobry? -powiedziała niepewnie wchodząc.

Mistrzyni nie było w pokoju, za to gdy dziewczyna podeszła bliżej zobaczyła leżącą na biurku jasnozieloną kopertę. Na wierzchu ktoś, prawdopodobnie mistrzyni, zaadresował ją Araty. W środku znajdowały się trzy kartki, dwie z nich były zleceniami, trzecia, zapisana tym samym eleganckim charakterem pisma. zawierała kilka słów od przywódczyni gildii.
Arato
Widzę, że od dłuższego czasu nie potrafisz sobie znaleźć miejsca, ani zadania. Przejrzałam kilka dopiero co nadesłanych zleceń i odłożyłam te dwa dla Ciebie. Mam nadzieję, że któreś przypadnie Ci do gustu.
Pierwsze nosi tajemniczą nazwę "Labiryntu Przestrzeni". Pewna kobieta z Hosenki poszukuje maga, który chciałby się zmierzyć z zagadkami ogrodowego labiryntu. Obiecuje nagrodę i dużo dobrej zabawy dla śmiałka, który przejdzie przez całą gęstwinę. Wpadło mi w oko ze względu na powiązanie z Twoją magią. Kiedy dotrzesz na miejsce pytaj o Malię.
Drugie dotyczy problemów z pewną dziwną chorobą. Część zwierząt w Magnolii ostatnio dziwnie się zachowuje, są bardzo wyczulone na magię, osowiałe i unikają kontaktu z dorosłymi. Trzeba ustalić co za to odpowiada i zlikwidować problem. Wspominałaś, że lubisz opiekować się zwierzętami więc może to coś dla ciebie? Szukaj gabinetu weterynaryjnego gdzieś w centrum miasta.
Zostaw mi na biurku zlecenie, które odrzuciłaś i baw się dobrze.
Akeno Mukai


Z/t w zależności od wyboru misji Labirynt Przestrzeni lub Zwierzęce Niepokoje.

Arata przyjrzała się obu zleceniom. Hmmm...- pomyślała. Oba wyglądają bardzo ciekawie... Stała patrząc to na jedną, to na druga kartkę. Z jednej strony mogła wspaniale się bawić rozwiązując zagadki w labiryncie, a z drugiej pomóc biednym zwierzakom. Tak, stanowczo będzie lepiej uratować te stworzenia. Miała nadzieję, że nie jest na to za późno...
Dziewczyna wzięła ze sobą zadanie, a drugie zostawiła na stole.
-Czas ruszać.- rzekła entuzjastycznie do siebie i ruszyła na swoją pierwszą misję.

Gabinet, który był ulokowany na górnym piętrze siedziby gildii był doskonałym miejscem obserwacyjnym. Widok rozciągający się z okien tego pomieszczenia zapierał dech w piersiach. Piersiach to słowo klucz, gdyż to damska gildia. Mistrzyni jak każdego popołudnia siedząc za masywnym olchowym biurkiem, zasypana stertą papierów ogarniała sprawy gildii. Od rachunków, poprzez listy do Rady, selekcje zgłoszeń do tablicy zadań do pochwał i nagan dla członkiń Syrenek. Wertując tak kartka za kartką trafiła na nazwisko, którego nie kojarzyła wcześniej. Kirie Cognitio. Wyraz jej twarzy jasno dawał do zrozumienia, że wertuje swoją pamięć dziesięć razy lepiej niż te papierowe kartki z biurka w poszukiwaniu twarzy tej dziewczyny. Nic. Pierwszy raz od bardzo długiego czasu pamięć ją zawiodła.

Na szczęście dziewczyny, a może nieszczęście jedno ze zleceń nie nadawało się do umieszczenia na tablicy, a dla takiego świeżaka jak Kirie było w sam raz. Poderwała się ze swojego siedzenia i ruszyła wartkim krokiem w kierunku drzwi. Otworzyła je z impetem, stając w progu. ANNA!!!!!!! To było jedyne co można było od niej usłyszeć w tamtej chwili. Mistrzyni jest od tego by rządzić i od wszystkiego ma swoich ludzi. Nie zdążyła wrócić do biurka a w progu stała już sowicie obdarzona przez naturę blondyneczka. 176cm wzrostu, zielone oczy, piękna cera i ma czym oddychać. Musiała być obiektem westchnień większości facetów. Nie to teraz ważne. Prędko schyliła głowę w geście przywitania i podeszła do biurka.
-Tak mistrzyni? Wołałaś mnie.
-Tak wołałam, potrzebuje wiedzieć coś o naszej adeptce Kirie Cognitio. Wiesz coś o niej? Najlepiej jak byś ją przyprowadziła do mnie, proszę.
Anna nie sprzeciwiając się w geście aprobaty tego pomysłu skinęła tylko głową i zebrała się do wyjścia pośpiesznie. Pewnie w poszukiwaniu naszej małej Kirie...


-------
#000099 Mistrzyni
#990099 Anna

Kirie, jak zwykle zresztą, spała sobie smacznie mimo popołudniowej pory. Tak to bywa z sowami: prowadzą nocny tryb życia. Miała dużo szczęścia, że jej księgarnia nie miała żadnego klienta przez cały dzień. Może nic nie zarobiła, ale też mogła sobie spokojnie spać. Dom zamknięty na cztery spusty, zasłony pozasłaniane, ciemności i cisza w każdym pomieszczeniu.
Błogi spokój i brak pospiechu. Nic tylko w tym trwać.

Anna- czyli zapewne prawa ręka mistrzyni Akeno. Wykonywała jej polecenia bez wahania, nie ważne jak były by skomplikowane, poniżające czy tak jak teraz po prostu banalne. Lojalna przyjaciółka, czy też tylko pionek? Mistrzyni traktowała swoich towarzyszy z gildii na równi z siostrami, obdarzając je rodzinną więzią, bezgranicznym zaufaniem i należytym szacunkiem. Może tylko dziś kumulacja zdziwienia na temat nazwiska dziewczyny, które pojawiło się u niej na biurku przez dziwny zbieg okoliczności, która jest już piąty rok w szeregach Syrenek z przepracowaniem i ogólnym zmęczeniem sprawiły gorszy nastrój i niechęć do dłuższych, słodkich pogawędek. Chyba pora pomyśleć o jakimś urlopie?

Blondynka zaraz po opuszczeniu gabinetu udała się korytarzem prowadzącym do rozwidlenia,a następnie do krętych schodów prowadzonych ku holowi łączącemu wielkie, masywne stalowe drzwi wejściowe gildii z ogromną salą główna. Blondyneczka cały czas pośpiesznym krokiem opuściła próg gildii by udać się do miejsca zamieszkanie Kirie. Już po parunastu minutach stała przed jej drzwiami i stalową kołatką stukała w drzwi z nie lada siłą widząc zasłonięte okna. Światłowstręt? Nocny marek? Czy po prostu jej nie ma od dłuższego czasu? Np mogła zostać porwana...

Walenie do drzwi przerwało słodki sen Cognitio. Dziewczyna przycisnęła poduszkę do głowy w celu wytłumienia niepożądanego dźwięku, co jednak niewiele pomogło. W końcu, po kilku innych próbach odcięcia się, niechętnie wstała z łóżka i w piżamie powlokła się do drzwi frontowych, jeszcze na schodach wołając:
- Już idę! Pali się, czy co?
Nie otworzyła jednak drzwi, a wyjrzała tylko przez judasza, a zobaczywszy jakąś dziewczynę, odezwała się z zapytaniem:
- Czego chcesz?
Nie miała ochoty obsługiwać dziś klientów. W ogóle nie miała na nic ochoty.

---

Nope, nie ma takiej kołatki.

Kołatka dla śmieszków.
---


Po paru minutach walenia w drzwi kołatką w końcu udało jej się usłyszeć jakąś odpowiedź. Nie za bardzo miła, a wręcz odrzucająca. Wiedziała, że przychodząc tutaj musi ściągnąć do mistrzyni dziewczynę, o którą prosiła żeby się paliło, a nawet waliło. Dlatego też o pytanie czy się pali zaśmiała się pod nosem delikatnie unosząc kąciki ust.
- Nazywam się Anna Waltrod, jestem tutaj z polecenia mistrzyni Akeno. Czy możesz otworzyć, czy też musimy rozmawiać przez zamknięte drzwi?
Uniosła lewą dłoń skierowaną zewnętrzną stroną ku wizjerowi ukazując swój znak gildii, tak by przekonać o swoich dobrych zamiarach widocznie nie ufną Kirie. Co jak co, dziwnie mogło to wyglądać dla osoby przechodzącej obok. Niczym kłócąca się para kochanków, ale to nie była sytuacja tego typu. Do wykonania zwykłe służbowe polecenie, które mogło wydawać się na banalnie proste zaczyna się komplikować?

- Pytałam czego chcesz, a nie kim jesteś i kto cię przysłał - odparła Kirie zirytowanym tonem. Nie lubiła gdy się ją budziło. Była wtedy szczególnie (jak na siebie) marudna. A dziś dodatkowo wstała lewą nogą.
Wiedziała jednak, że nie może tak zwyczajnie zignorować posłańca z gildii, bo może coś się stało Ricie, albo coś. Kto by wtedy przychodził się nią zająć? Nie mniej, nie otworzyła drzwi i zamiast tego, czekała na właściwą odpowiedź na swoje pytanie. Niecierpliwie przestąpiła z nogi na nogę.

Gdy tylko drzwi się uchyliły Anna aż głośno westchnęła z ulgą. Mistrzyni nawet kontaktów jakie je łączą nie szczędziła by jej gorzkich słów, gdyby zawaliła tak banalne zadanie. Znalazła by Kirie nawet w miejskiej łaźni gdyby tylko musiała.
Pani Akeno prosi Cię byś stawiła się osobiście u niej w gabinecie, podobno to coś bardzo ważnego
Wiedziała, że musi podkolorować trochę po co tutaj jest. Ton i mina dziewczyny ewidentnie wskazywały, że robi to wszystko z przymusem, niechęcią i ogólnie jest anty ona od pierwszego uderzenia w jej drzwi. Sama nie lubiła jak ktoś wyrywał ją ze snu, więc w stu procentach rozumiała zaspaną dziewczynę.
Przepraszam, że wyrwałam Cię ze snu, ale to na prawdę pilne. Poczekam na Ciebie tutaj na zewnątrz, potrzebujesz się chyba ogarnąć prawda? Wybierzemy się razem do budynku gildii, to nie daleko, a będzie możliwość zamienić dwa zdania Cały swój monolog okrasiła szczerym uśmiechem w kierunku fioletowowłosej.

Gdyby nie to, że drzwi nigdy się nie otworzyły, Kirie trzasnęłaby nimi w twarz tej całej Anny. Co ją obchodzą jakieś pilne sprawy osoby, która jej nie obchodzi? I skąd ta pAnna wie, że wyrwała ją ze snu? Nie jest to jakaś wielka zagadka, ale Kirie zdecydowanie nie zna tej osoby, więc prawdopodobieństwo, że ona zna ją jest drastycznie małe. Na tyle małe, że Kirie z pewnością mogła stwierdzić, że ta cała Anna nie miała prawa wiedzieć, że Kirie potrafi spać do późnego popołudnia. No chyba, że tamta zna Ritę. Ale Rity nie ma teraz w gildii.
- Przyszłaś na próżno. Nie mam zamiaru "się ogarniać" ani nigdzie iść - odparła - Jeśli ta Akeno czegoś ode mnie nie, to niech sama się tu ruszy. Wtedy MOŻE się zastanowię. A teraz idź! Przeszkodziłaś mi w bardzo ważnej rzeczy.

z/t