Piranha

Miano: Piranha, Piran
Wiek: 17 lat
Pochodzenie:Południowe granice Królestwa Fiore


Wygląd:Piran jest szczupłą dziewczyną, ma zaledwie 160 cm wzrostu, jak na swój wiek jest bardzo niska. Jej skóra jest bardzo blada, posiada nieliczne piegi . Włosy są krótkie, koloru śnieżno białego. Jej oczy mają złoty odcień, przez co ma się wrażenie, że błyszczą. Ubrana jest w turkusową koszulkę, brązowe krótkie spodenki i przyczepione do nich szelki. Na głowie założone ma gogle. Dla wygody Nosi czarne, wysokie trampki z grubą podeszwą. Zabiera ze sobą zawsze torbę brązową torbę, w której trzyma swoją broń, a dokładnie magiczny rewolwer "Tengoku".
Charakter: Piranha jest bardzo spokojną i cichą osobą. Nigdy nie robi naokoło siebie niepotrzebnego "szumu". Niektórzy uważają, że jest bardzo tajemniczą osobą. Lecz mało kto zna prawdziwe oblicze Piran. Jest ona strasznie nieśmiała i boi się zagadać do kogokolwiek. Jest także marzycielką i duszą artystyczną.
Magia: Przemiana - Nobunaga
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
-władanie bronią:rewolwery.

- akrobatyka

- fotograficzna pamięć
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: opiekun
Moc magiczna:3000
Klejnoty:1000

Przynależność: Fairy Tail
Znak gildii: ręka, żółty znak
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Magnolia

Rodzina: Zaginiona
Ekwipunek: Magiczny Rewolwer "tengoku"
Historia: Historia piran nie jest całkowicie znana, ponieważ ona sama pamięta tylko to, że wychowywała się w lesie na granicy Królestwa Fiore. Na początku wychowywały ją lisy, które zamieszkiwały tamten las. Stworzenia te opiekowały się nią, karmiły i dotrzymywały jej zawsze towarzystwa. Piran traktowała te zwierzęta jak swoją własną rodzinę. Dziewczyna myślała tak, ponieważ nigdy nie spotkała żadnego człowieka. Dopiero w wieku 10 lat nastąpiło takie wydarzenie . Tego właśnie dnia mała Piran poszła nad leśny staw. Gdy dotarła na miejsce, zauważyła dziwną kreaturę, której nigdy nie widziała . Nie przypominała ona żadnych stworzeń zamieszkujących las, a wyróżniało ja najbardziej wyprostowana posturą ciała i to, że poruszała się na 2 kończynach, a nie na 4. Chociaż się bała, ciekawość wzięła górę. Po cichu podeszła do tajemniczej postaci, jednak ta wyczuła jej obecność, szybko chwytając za broń. Dziewczynka wystraszyła się i gotowa do ucieczki chciała biec, lecz nagle sparaliżował ją głośny strzał. Był to strzał z pistoletu. Dziewczyna sparaliżowana nie mogła ruszyć się z miejsca. W tym momencie owa kreatura wydała z siebie dźwięk, którego nigdy w życiu nie słyszała i nie rozumiała-był to ludzki głos i słowa wypowiedziane przez niego. Dziewczyna niespokojnym wzrokiem szukała pomocy. Niespodziewanie, dziwna kreatura podbiegła do niej i chwyciła ją z wszystkich stron, przyciągając ciało Piran do swojego. Był to tak zwany "uścisk". Dziewczyna, co prawda nie znała tego pojęcia i trochę wystraszona nie wiedziała, co się właśnie wydarzyło. Kreatura mówiła coś, lecz nie można jej było zrozumieć. Po chwili dziewczyna zaczęła czuć przyjemne ciepło. Ciepło innego człowieka. Zaczęła sobie powoli uświadamiać, że lisy nie były jej prawdziwą rodziną. Z zaciekawieniem spojrzała na ową kreaturę. Była to starsza kobieta, o czarnych długich włosach i przyjaznym uśmiechu. Po dłuższej chwili Piranha wyrwała się z jej objęć i schowała się za pobliskim kamieniem, obserwując każdy ruch kreatury. Tajemnicza postać ciepło uśmiechała się do niej. Piran nie wiedziała, co to jest uśmiech, lecz ciekawość sprawiła, że sama chciała spróbować. Gdy wykrzywiła usta w grymasie, kreatura wydała z siebie dziwny odgłos, przypominający dźwięk żaby . Był "śmiech". Wystraszona tym odgłosem dziewczyna uciekła do Lasu. Następnego dnia chciała znowu zobaczyć tę tajemniczą postać, więc wyruszyła ponownie nad staw. Ku jej zdziwieniu tajemnicza kreatura tam była i siedziała na kamieniu, za którym chowała się poprzedniego dnia Piran. Postać miła przy sobie parę przedmiotów, z których można było wyczuć niesamowite zapachy. Piran ostrożnie podeszła do tych przedmiotów. W momencie, gdy chciała już wziąć jeden z nich, zobaczyła nad sobą cień kreatury. Chociaż się bała, to nie uciekła. Kobieta uśmiechnęła się do niej i dała jej jeden z przedmiotów. Było to ciastko czekoladowe. Piran nie wiedziała, do czego to służy, dlatego patrzyła się na to przez dłuższą chwilę. Kreatura pokazała jej dokładnie co się z tym robić . Piranha zaczęła powoli ufać tej dziwnej postaci. Po paru dniach takich spotkań postanowiła opuścić rodzinę lisów i podążać za postacią, ponieważ miała wrażenie, że coś je łączy. Kreatura, jak się okazało, zamieszkiwała okoliczną wioskę. Nazywała się Marceline i to ona nadała małej Piran jej imię. Piranha po dłuższym czasie pokochała ją jak własną matkę. Kobieta przygarnęła ją, nauczyła języka, kultury osobistej i prac domowych.Po 2 latach, gdy dziewczynka skończyła 12 lat, Marcelina dostrzegła u niej przejawiające się moce. Była ona bowiem w stanie zmieniać swoje ubranie, a dostrzec to można było, gdy spała. Pomimo tego, że Marceline nie miała mocy, miała ona talent do władania"bronią", a dokładnie rewolwerami. Chciała pomóc swojej "córce" więc zaczęła ją trenować. Powód był prosty: wiedziała, że dziewczynka kiedyś na pewno ją opuści, a chciała, by ta potrafiła się bronić. 3 lata później, Piranha miała sen, w którym zobaczyła swoją prawdziwą rodzinę. Postanowiła opuścić Marcelinę i wyruszyć w podróż w poszukiwaniu czegoś, co pomoże jej się dowiedzieć, co się stało z jej rodzicami. Na pożegnanie Marceline podarowała Piran magiczny rewolwer, którego nazwała "Tengoku"
co w dosłownym znaczeniu znaczy "Niebo". Miał on być błogosławieństwem na długą i często niebezpieczną drogę. Zaraz po opuszczeniu lasu dziewczyna wyczuła obecność jakiegoś stworzenia. Był to mały, ciekawy lis. Prawdopodobnie dziecko lisów, które wychowywały Piran. Dziewczyna bez zastanowienia wzięła go ze sobą w dalszą podróż. Podróżowała przez wiele miesięcy, aż do momentu, gdy dotarła do Magnolii. Spędziła parę miesięcy w miejskiej bibliotece, gdzie szukała informacji na temat wydarzeń sprzed już 16 lat. To właśnie tam za pomocą fotograficznej pamięci pogłębiła swoją wiedzę na temat magii. Znalazła tam też wskazówkę, która doprowadziła ją do gildii magów "Fairy Tail", do której postanowiła dołączyć. To właśnie dzięki niej, miała szansę znaleźć swoją rodzinę.
Cele:
-Odszukać zaginioną rodzinę
-zdobyć przyjaciół
Sława: aktualnie brak, lecz w przyszłości będzie bardziej rozpoznawalną osobą.
Ciekawostki:
- Jej hobby to fotografia
- bardzo łatwo się zakochuje
- Jej ulubione jedzenie to ciasteczka czekoladowe
- pomimo tego, że jest nieśmiała, bardzo chce się zmienić i zdobyć wielu przyjaciół

Pytanie, bo tu jest lekka niespójność.
W wyglądzie masz na temat dynam przy plecach. W historii nie ma nic na ten temat (chociażby jakieś informacje skąd je wzięła? Dlaczego?), a mogę je potraktować jako przedmiot magiczny z racji, że pozwalają na lot. I tutaj albo musisz zrezygnować z dynam, albo z rewolweru.
Zazwyczaj nie wymagam żeby w historii było opisane skąd wzięła dany przedmiot przykładowo, ale w tym przypadku niestety wolę poprosić, bo to jest dość niecodzienny przedmiot.

Już porpawiłam. Pozbyłam się dynama z wyglądu, rewolwer zostaje :>