Miano:Zenshi
Wiek:18
Pochodzenie:Północna część Fiore, Plebsy.
Wygląd:Czy można o nim powiedzieć, typowy nastolatek. Czy też może dorosły osobnik? Kogo to obchodzi, wygląda jak wygląda. Średniej długości czarne włosy, co poniekąd są upierdliwe. Bo jak dobrze się nie uczesze to będą mu zasłaniać jego złote oczka, co go bardzo drażni. Gładka cera, bez jakiegokolwiek zarostu. Wzrost koło metra dziewięćdziesięciu, waga sześćdziesiąt kilo. Dość szczupły i lekko wysportowany, nie wygląda na silnego. Po prostu typowy chłopak, taki jak z opowieści o zboczonych osobach które czytacie. Na co dzień ubrany w kremową bluzę z kapturem, pod spodem krótka koszulka czarna. Luźne czarne spodnie, niech będą jeansowe. Do tego trampki i skarpetki. Jest jeszcze jeden podstawowy ubiór w którym przemierza świat, to jego nagość. Jeżeli zdarzy się taka sytuacja, że coś się stanie z ubraniem. To chodzi nago, albo w samych majtkach. Wiadomo natura.
Kiedy osobowość Zenshi'ego się zmienia, oczy stają się czerwone.
Charakter:Jego charakter jest ciężki, ciężko jest go zrozumieć. Z powodu iż nienawidzi ludzi, ma do nich uraz. Tak wiadomo sam jest człowiekiem, ale to jest zupełnie co innego.
Na co dzień jest po prostu cieniem, który nie odzywa się nie pytany. Nie potrafi rozmawiać z ludźmi, chyba że jest napierany z każdej strony. To wtedy włącza mu się agresor i staje się dość zły, może wtedy kogoś obrazić. No albo coś gorzej, to zależy od dnia. Nie lubi poznawać nowych osób, jest totalnym odzwierciedleniem normalności. Kiedy on chce już z kimś porozmawiać, ty tylko żeby podokuczać albo zrobić zły dotyk. No jest takim małym diabełkiem, który został poszkodowany przez świat. On nic nie chce w zamian, on chce dać innym coś czego on dużo posiada. Ból, cierpienie i rozpacz. Jest wiele rzeczy których nie lubi, a mało których lubi.
Jest też druga strona medalionu, jakoż chłopak posiada drugą osobowość.
Tylko że jest to jeszcze gorsza osoba, niż poprzednia. Charakter zmienia się na gorszy, tak samo jak i tok myślenia. Nienawiść aż wypływa z Zen'a, staję się on zagrożeniem ogólnym. Dla siebie jak i dla innych. Ciężko jest mu się opanować, zazwyczaj nie kontroluje już samego siebie. Nic go nie obchodzi i nie interesuje.
Obecny charakter:
Po dłuższym spotykaniu się z Mariko, Zenshi stał się dość normalny na swój sposób. Co prawda dla niej jest miły i w miarę stara się nie dręczyć dziewczyny, zachowuje się jak taki normalny człowiek. Do swojego sługi Ivri, trzyma dystans. Jeżeli chodzi o zachowanie, lubi ją dręczyć słodyczami i nawet się zdarzy że użyje tortur. W końcu trzeba karać swoje sługi.
Ogólnie. Mało się zmienił, bo dalej jest zły. Nie trawi świata, ale już nie w takim stopniu co przedtem. Emocje u niego są mieszane, rzadko kiedy je pokazuje. Na pierwszy rzut oka jest bez emocjonalnym dupkiem, oraz małym żartownisiem podczas poważnych sytuacji. Poczucie humoru u niego występuje w wielu formach, zazwyczaj jest skierowane w stronę mistrza gildii. No ale zdarza się że lubi podręczyć psychicznie innych, zanim się za nich zabierze.
Co prawda jego psychika daje we znaki, może stracić nad sobą kontrolę i wpaść w ślepą furię. No albo w milszą formę, którą jest po prostu czysta radosna masowa rzeź. Zabijanie dla niego to podstawa, taka zabawa. Co prawda dzieci nie zabija, bo przecież nic nie zrobiły. Jest jeszcze wiele rzeczy których się uczy, bo jest mało rozwiniętym człowiekiem.
Magia:Yin Yang
Zdolności niemagiczne: - Cytat :
- Pierwszorzędne:
-Walka wręcz
- Szybkość
- Mordercze intencje
Drugorzędne:
-Specjalizacja w użyciu broni: Kosy
Trzeciorzędne:
-
Zdolności fabularne:Opiekun, Znajomość starożytnych języków
Moc magiczna:9650
Klejnoty:1000
Przynależność:Dragon Howl
Znak gildii:Na prawym pośladku
Ranga: A
Miejsce zamieszkania: Gildia
Rodzina:Zabiłem
Ekwipunek:Kosa,
Gogle,
Maska gazowa Historia:Młodość chłopca nie była taka kolorowa, nigdy nie była. Życie w slumsach w biedzie i cierpieniu, każda chwila była ciemnością. Ojciec, dwaj bracia. Wszystko po za jednym promyczkiem światła, jedyną osobą która oświetlała świat Zenshi'ego. Tą osobą była jego matka, jedyna kochająca go osoba. Dzięki niej Zenshi mógł żyć ze świadomością że ktoś go kocha, dawało mu to siły. Przepełniało go to radością i szczęściem. Co prawda życie w slumsach nie było wymarzonym miejscem dla nikogo, dlatego też każdy starał się jak najwięcej kombinować. Tylko po to żeby przetrwać.
No lecz jak powodziło się w rodzinie Zenshi'ego.
Ojciec bił matkę jak i Zen'a, jego oczkiem w głowie było dwóch starszych synów. Pokładał w nich całą nadzieję, że kiedyś będą kimś i ocalą ich ze slumsów. Natomiast matką gardził, bo była za miękka i rozpieszczała dzieci miłością. A w tym świecie trzeba było być silnym.
Każdy dzień wyglądał tak samo, albo i gorzej. Coraz bardziej odbijało się to na psychice Zen'a, lecz matka go ratowała dobrymi słowami.
Któregoś pięknego dnia, kiedy Zen wracał ze spaceru. Niespodziewanie zauważył tłum ludzi pod jego domem, wszyscy rozmawiali pomiędzy sobą. -
Jak to się mogło przytrafić. - Przecież była taką dobrą osobą. Chłopak z początku nie domyślał się o co chodzi, kiedy przecisnął się przez tłum ludzi i spojrzał co się dzieje. Zrozumiał już o co chodzi, a konkretnie o kogo chodzi. Matka Zen'a leżała w kałuży krwi, przed własnym domem. Obok stało dwóch braci i ojciec, który w tym momencie spojrzał na najmłodszego syna.
- T-t-t-to był wypadek, on-na. Chłopiec lekko kołysząc się na boki, ruszył powoli do przodu. Nie chciał w to wierzyć, nie mógł. Po prostu nie potrafił przetrawić świadomości o tym, że jego własna matka nie żyje. Kiedy już zbliżył się do truchła matki, kucnął w kałuży krwi. Policzki zalały się łzami, ręce chłopaka całe drżały. Robiło mu się coraz ciężej, powietrze zrobiło się rzadsze. Po chwili chłopak spojrzał w górę, z lekko uchylonymi ustami. To był moment w którym jego świadomość przestała działać, wszystkie wspomnienia zaczęły wirować. Ludzie będąc wokół chłopaka zaczęli się śmiać? czyżby to było możliwe. - Zabij ich~~~~ Oni ciebie nie rozumieją~~~~ To był głos z głowy chłopaka. Spoglądając wokół siebie, Zen widział tylko śmiejących się ludzi. Szydzących z niego i martwej matki. Tak naprawdę w chłopaku przebudziło się coś, o czym nie miał pojęcia. Jego oczy pokryły się czerwienią, a ciemna aura zaczęła oplatać całe jego ciało. Ludzie przestraszyli się tego wydarzenia, po czym natychmiast zaczęli uciekać. Ojciec wraz z braćmi wbiegli do domu i się zabarykadowali. Chłopak powoli wstał, następnie będąc myślami gdzie indziej podszedł do drzwi domu. Z ciemnej aury wyłoniły się dwa węże, które zaczęły niszczyć drzwi. Kiedy chłopak już dostał się do własnego domu, spojrzał na ojca i braci. - To wasza wina~~ Sięgając po wojskowy nóż, który leżał na stole obok. Chłopak skierował się ku rodzince. Węże które powstały z aury ruszyły ku braciom, następnie zatopiły swe zęby w ich gardłach. Po chwili było już dwie osoby mniej. -
Upss~~ czyżbym zniszczył twoją przyszłość, tak bardzo na nich polegałeś. A nawet ich nie obroniłeś~~~~ Ojcze. Kiedy Zen skończył mówić, dwa węże wbiły się zębami w barki ojca. Chłopak powoli podchodził ku jego osobie, z lekkim uśmiechem na twarzy. Kiedy stanął na przeciw ojcu, po chwili wbił nóż w jego brzuch.
- Heh jakie życie jest ulotne prawda?. Po tych słowach, chłopak ulotnił się tak samo jak i pojawił.
Po tym wszystkim, kiedy chłopak się ocknął. Postanowił ruszyć w świat i zapomnieć o tym co się stało, z resztą i tak mało pamiętał z tamtego wydarzenia.
Cele:Stworzenie organizacji
Podporządkowanie świata pod siebie
Żyć normalnie.
Sława:List gończy za morderstwa i oszustwa.
Ciekawostki:- Nienawidzi warzyw, słodyczy i wszystkiego co jest słodkie.
- Uwielbia mięso.
- Uwielbia zwierzęta, są mniej bezpieczne niż ludzie.
- Nienawidzi ludzi.
- Jest obeznany w podróżach, zwiedził pół świata.
- Lubi słodycze [Wina Marii]
- Lubi spać na piersiach i lubi je macać, tak z czystej ciekawości. [Wina Ari]
- Lubi być głaskanym [Wina Marii]
- Nienawidzi całego świata [Wina Zenka]
Temat: Powrót czarnego magusia 
29.03.15 18:02
