Embrace the Darkness

Wygląd:

Wygląd Stiga nie jest ani nadzwyczajny, ani wyjątkowy, lecz po prostu przeciętny. Mężczyzna waży niecałe sześćdziesiąt trzy kilo i mierzy sto siedemdziesiąt dziewięć centymetrów. Nie jest muskularny, ale daleko mu również do chuchra. Jest chudym mężczyzną, średniego wzrostu.

Włosy ma dość ciemne. Ni to brąz, ni to czerń. Mimo, że po bokach są zazwyczaj obcięte bardzo krótko, nie przeszkadza im to w byciu gdzie chcą i kiedy chcą, tworząc nieład. Jego skóra jest jasna, a na twarzy widać piegi. Usta, zamiast uśmiechu, częściej zdobi papieros. Jednak to wcale nie przeszkadza mu mieć pięknych, zdrowych, białych zębów. No i każda fajka powoduje uśmiech, więc to całkiem zdrowy układ.

W spojrzeniu mężczyzny, które zdaje się być zimne i ostre, można znaleźć coś niepokojącego. Chmurne, ciemne oczy, a których z trudem doszukiwać się źrenic. Oczy są takie jak ich właściciel. Przede wszystkim nieodgadnione. Zagubione ślepia wydają się wpatrywać pustym zamyślonym wzrokiem. Czasem puste, czasem pełne emocji. Tak jak on. Często podkrążone i zaczerwienione od niedogodności, które towarzyszyły mu w podróży, a brak snu jedynie dopełniał ich prezencję.

Twarz mężczyzny wyraża zamyślenie na przemian ze zdenerwowaniem. Brwi zmarszczone i usta zaciśnięte w cienką linię. Nie raz, kiedy patrzył w lustro, twarz nie pokazywała żadnych uczuć. Tylko zmęczenie. Jeśli weźmiemy do kompletu siniaki i rany, które zawsze gdzieś go zdobią, możemy się domyślić, że nie jest on ideałem piękna.

Jeśli chodzi o ubiór, to nie jest tak ekstrawagancki jak bywają kreacje niektórych magów. Stig porządne nosi wiązane buty, w które wpuszcza bordowe spodnie spodnie. Na to czarna koszulka, którą przykrywa czarną kurtką. Ubrania stara się utrzymywać w ciemnych kolorach.
Na szyi zawieszony jest ślimak, który został mu podarowany.

Charakter:

Pierwszą istotną sprawą jest fakt, iż los Stiga jest dla niego zagadką. Facet cierpi na amnezję wsteczną i nie może sobie przypomnieć, kim był zanim obudził się pamiętnego dnia gdzieś nad morzem. Brzmi jak niezła impreza? Nic bardziej mylnego.
Wiele osób marzy o takim nowym początku, ale nie rozumieją, że w konsekwencji – nie wiesz kim jesteś. Stig często zastanawia się, jaką był osobą i jaką jest obecnie? Przecież to właśnie wydarzenia naszego życia wpływają na to, kim jesteśmy.

Kim wobec tego jest osoba bez przeszłości? Co ma zrobić? Jak się czuć?
Te pytania nurtują maga od 10 lat, odkąd obudził się, jako nowy człowiek. Czysta karta.

Pierwszą cechą, jaką u siebie zauważył, był szybka adaptacja. Mimo że nieznana historia wciąż spędza mu sen z powiek, nie można powiedzieć, że użalał się nad sobą. Stig potrafi prędko otrzepać się i brnąć do przodu nawet, jeśli nie wie, dokąd idzie. Często mu się to zdarza. Facet na poważne problemy z orientacją w terenie, potrafi się zgubić we własnej kieszeni.

Do tego trzeba niesamowitej odwagi, biorąc pod uwagę fakt, że nie posiada się wiedzy na temat zawartości wspomnianej kieszeni. Nie chodzi o to, że Stig się nie boi. Wręcz przeciwnie. Ma wiele obaw, a są one spowodowane ubytkami wiedzy, które raz na jakiś czas dają o sobie mocno znać. On jednak nie zraża się tym. Jest ciekawy świata i tego, co może mu zaoferować.

Zbrodnią nie byłoby wspomnieć o lojalności, jaka cechuje chłopaka. Można by mu zapewne zaufać, ale jakoś nikt do tego nie jest skory. Gdyby jednak taka osoba się znalazła, zrozumiałaby, że Stig jest wierny jak pies i nigdy nie zdradzi osób, które coś dla niego znaczą i dla których on coś znaczy. Wiąże się to z empatią, gdyż ciągłe myślenie nad własnym problemem nieznanej historii w konsekwencji doprowadziło go do analizowania i wczuwania się w sytuacje innych. Być może to właśnie amnezja obudziła w nim pokłady wrażliwości. Choć z wyglądu Stig może wydawać się niewzruszony, z pewnością przejmuje się krzywdą innych.

Jednym z mankamentów, które można zauważyć na pierwszy rzut oka, to kompletny brak taktu. Stig nie posiada ani grama czegoś, co można nazwać manierami. Oczywistym jest, że kulturę trzeba wpajać od dziecka, ale należy ją również podtrzymywać. W tym wypadku – nie udało się. Chłopakowi trudno jest odróżnić, kiedy powinien zachować powagę, od momentów, gdy może spuścić z tonu. Ma również problemy ze zwracaniem się używając należytych tytułów. Najczęściej z każdym rozmawia na ‘ty’.

Nie można go brać za głupka, jednak trzeba przyznać, że logiczne myślenie. Działa on na zasadzie dedukcji – sparzyłem się, to nie dotykam. Lepiej nie proponować mu odpowiadania na zagadki, ale nie wpadając w skrajności. Ze Stigiem można przeprowadzić całkiem inteligentną rozmowę, lecz trzeba wybrać odpowiedni temat. Z pewnością, jest on mistrzem w rozważaniach na temat egzystencji. Całymi dniami duma jak filozof i jest przeszczęśliwy, gdy może się z kimś podzielić swoimi przemyśleniami.

Jednak takie stany zamyślenia powodują u niego swego rodzaju roztrzepanie. Czasem trudno mu skoncentrować się na jakimś zadaniu, gdyż najzwyczajniej w świecie – odpływa do swojego świata. Mimo tego, że stara się zachowywać odpowiedzialnie i jest niesamowicie pracowity, to nic nie może poradzić na to, że ma tak wiele pytań, a odpowiedzi prawie wcale.


Magia: Cieniste Ogniwa
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
- Walka wręcz
- Szybkość
- Siła
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: Wędkarstwo
Moc magiczna: 3000
Klejnoty: 1000

Przynależność: Lamia Scale
Znak gildii: Lewa łydka.
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Siedziba Gildii

Rodzina: Brak informacji.

Ekwipunek:
Ślimak na rzemyku.

Historia:

Obudził się 10 lat temu, nie zdając sobie sprawy z wydarzeń dnia poprzedniego. Ani tygodnia, ani miesiąca…

Leżał w wysokiej trawie. A może nawet między krzewami? Tego też już nie pamięta. Nie ruszał się, gdyż nie miał siły. Nie wiedział nawet, w jaki sposób podkurczyć nogi, aby podciągnąć się do siadu. Czuł jak ulatnia się z niego życie, choć słońce bezwstydnie prężąc się na niebie wyraźnie sugerowało, że to nie koniec.

Myślał, że nie żyje i jest już po drugiej stronie. Słyszał wodę, jakichś ludzi, ptaki… Ale wydawało się, że wszystko to było poza nim.  
Tak spędził pierwsze dwie godziny nowego życia.

Po jakimś czasie został zauważony przez pracujących niedaleko rybaków. Był już wtedy nieprzytomny. Leżał wycieńczony w krzakach, gdy jeden z wilków morskich zauważył jego nogę wystającą na kraniec plaży. Jak wielkie było ich zdziwienie, gdy potencjalne zwłoki okazały się być rannym, młodym mężczyzną. Zabrali go do bezpiecznego miejsca, gdzie został opatrzony i nakarmiony. Do dziś to miejsce nazywa domem. Niewielkich rozmiarów rybacka chata, gdzie dano mu wszystko nie oczekując niczego w zamian. Raczono go nie tylko jedzeniem, ale i pytaniami. Nie winił ich za ciekawość, gdyż sam był wielce zainteresowany, kim jest i co się stało. Niewiedząc, dokąd się udać, pozostał razem ze swoimi łaskawcami.

Wtedy poznał swojego nowego przyjaciela.
Dał o sobie znać w nocy, gdy Stig leżał już w łóżku. Nie przejmując się tym, zaczął trzaskać oknem, wpuszczając do pokoju zimne powietrze. Mężczyzna obudził się przerażony, jednak nie był w stanie go zauważyć. W pomieszczeniu panowała ciemność, co jedynie sprzyjało obcemu. Gdy mężczyzna wrócił do łóżka, opatulił się szczelnie pościelą, nie zdając sobie sprawy, że uścisk tkaniny zacieśnia się. Gdy otworzył oczy zobaczył go, lecz krzyk został stłumiony ogromną łapą.
Tak poznał Dingira.  

Okazało się, że cień wcale nie miał zamiaru pożreć go razem z pieleszami. Okazał się być jego nowym współlokatorem. Nie dzielił jednak ze Stigiem pokoju, a jego ciało.
Dwie dusze w jednym ciele – tak się przedstawił.

Nawet w świecie magii, pewne sytuacje uchodziły za niecodzienne. Przypadek Stiga jest jednym z nich. Orientując się, że Dingir nie ma żadnych niegodziwych zamiarów, to jego mężczyzna zaczął pytać o koleje losu. Nie rozmawiał z nim przy wspólnym stole, rzecz jasna. Starał się ukryć jego obecność, póki będzie miał pewność, iż cień nikomu nie zagraża. Porozumiewał się z nim dosłownie – bez słów.

Jednak brak informacji na temat dziwnego tworu zwiększał zaniepokojenie Stiga. Z troski o bliskich, którzy ofiarowali mu pomoc, postanowił opuścić Hargeon. Udał się po pomoc do magów, którzy lepiej orientowali się podobnych okolicznościach. Wielki potencjał - usłyszał.
Nie miał pewności, co do tych słów, ale pozostał pod okiem magów, by nauczyli go żyć z nowym kompanem.

Liczył jedynie na rady związane z utrzymywaniem istoty wewnątrz siebie. Ci zaś postanowili postąpić odwrotnie i wydobyć magiczną kreaturę. Gdy Stig opuszczał wioskę, w żadnym wypadku nie spodziewał się, że wybiera się na trening bojowy, który ma na celu naukę użytkowania Dingira jako narzędzia obrony. A jeszcze bardziej zaskoczył go fakt, jak wiele bestia jest gotowa mu zaoferować, by w zamian gościć się w powłoce cielesnej mężczyzny.

Dwie dusze w jednym ciele – jedna bez przyczyny, druga bez skutku.


Cele:
- odzyskanie informacji na temat swojej przeszłości;
- odnalezienie krewnych;
- odkrycie dlaczego został opętany przez Dingira;

Sława: Niczym specjalnym jeszcze nie zasłynął.

Ciekawostki:
- jest oburęczny;
- nie dosłyszy na lewe ucho;
- nałogowo pali;
- ma słabą orientację w terenie;[/b]

Przesuń ten opis ślimaka do KM (bez kosztów), a karta tak to bardzo ładna <3 Jak to zrobisz to daj znać, wrzucę akcepta.

Ślimak przesunięty.

Akceptuję, sprawnie poszło jak na ślimaka