Lucek, ten trzeci Lucek ♥

Miano: Lucian (dla znajomych Lucek)
Wiek: 18 lat
Pochodzenie: Magnolia

Wygląd: Lucian to dość wysoki jegomość o szczupłej budowie ciała. Waży 65 kilogramów przy wzroście 185 centymetrów co daje nam dolną granice normy. Ma ciut ciemniejszą karnację, nie powiedziałbym, że śniady, ale do bladego dużo mu brakuje. Na głowie jasnoniebieski, niezidentyfikowany obiekt latający, który chłopak zwykł nazywać włosami. Ścięte prosto linią grzywki by nie zasłaniać oczu wyglądają jakby ktoś faktycznie wyciął zarys garnka wokół czaszki. Spod tego "istnego dzieła sztuki" wystają krótkie, lecz ciemne włosy przysłaniające zarówno boki jak i tył makówki naszego bohatera. I to w sumie fryzura rzuca się w oczy pierwsza, ale gdy podejdziemy bliżej dostrzegamy twarz. Dość delikatne, bardziej młodzieńcze niż męskie rysy twarzy. Lekko zadarty nos, z którego jest niezmiernie dumny (dziwny powód do pychy, ale co kogo kręci). Na świat spogląda brązowymi oczami, za których barwą nigdy nie przepadał. Reasumując to ten typ gościa co jak patrzysz to nie widzisz w nim zagrożenia, prędzej łatwy cel lub sierotę, której trzeba pomóc. Jak się ubiera? Główną myślą jest wygoda, potem elegancja. A może na odwrót? Elegancja i wygoda. Hm, nie ważne, prawda? Białe rękawiczki, dość luźne, lecz nie workowate stroje najlepiej, jeśli znajdzie się na nich przyjemne symbole. Tak, na ogół właśnie tak powinno być, teraźniejszość chyba to potwierdza. Młody Nice przywdział wspomniane już wyżej rękawiczki, tym razem dodając do nich niewielkie czarne materiały zapinane na nich jako element ozdobny. Ciemna bluzka z żółtymi akcentami i sercem na mostku. Do tego lekkie białe spodnie i kontrastujące z nimi wiązane buty za kostkę w kolorze koszulki. Mniej więcej właśnie tak wygląda.

Charakter: I tu zaczynają się schody. Znacie typ ludzi rozchwianych, którzy w zależności od dnia i otaczających go osób potrafią zmieniać się jak w kalejdoskopie? No dobra, przesadziłem. Niemniej chodzi o to, że człowiek to ciągła zmienna i ciężko opisać jego stały charakter. Najlepiej chyba będzie, jeśli opowiem o chłopcu w zależności od tego co natrafi na swej drodze. Ciepły wiosenny dzień, wiatr miło muska skórę niosąc melodię śpiewaną przez przeróżne ptactwo, dostarczając zapachu kwiatów i dając bezinteresownie szczęście. Chyba wszyscy kochają taką pogodę już sama myśl o takim małym raju potrafi pocieszyć Lucka. Lato, upał każdy każdy wyczekuje deszczu, nikomu nic się nie chce a nasz bohater nie będzie tu wyjątkiem, ale gdy tylko lunie z pewnością on również odżyje. Jesień, już ciut chłodniej, ale niekiedy dość ciepło. Wieczory opatulone kocem, w rękach szkicownik i na małym stoliku przy łóżku ciepła herbata - bez tego zestawu może być ciężko. Drzewka pozbywają się liści a młody Nice zyskuje melancholiczne oblicze. Zima, nope! Lucian zgłasza protest, ta pora roku nie ma prawa bytu! Z domu wychodzić tylko w ostateczności a najlepiej całą przespać (co za tym idzie wcześniej trzeba zarobić wystarczająco dużo by przeżyć). Ogółem lubi rozmawiać, pośmiać się czy powygłupiać, ale nie bardzo ma z kim i na dłuższą metę nigdy nie ma pewności, że odbiorca również cieszy się ze spotkania. Chłopak zwyczajnie ma zaniżoną samoocenę, ale nie zrozumcie tego źle, nie jest nieśmiały. Potrafi gawędzić z obcymi, potem tylko rozważa czy wszystko poszło dobrze. Zanim wybierze się na jakąkolwiek misję mijają wieki roztrząsania czy da radę. Może wydawać się zdystansowany a czasem nachalny. Dobrze czuje się gdy otaczający ludzie okazują mu wsparcie, bez niego ani rusz. Sam łatwo się rozkleja. Filmy, książki czy zwierzenia to jedne z sposobów by pobudzić jego wrażliwość a gdy to się stanie staje się strasznie naiwny i łatwo go zmanipulować, bo pragnie pomóc. Mimo bycia w sumie sierotką marysią ma własne zdanie, nie potrafi dłużej kogoś do niego przekonywać, ale sam również nie da się łatwo odnieść od swych przekonań. Woli odejść od grupy i odizolować się gdy odczuwa za dużą presję. Miłość, zauroczenia i amory to dziwne, że wspominam o tym tuż po poprzednim zdaniu, ale kiedy ktoś pośpiesza go do znalezienia dziewczyny Lucuś czerwieniąc się stara się uciec. Jest święcie przekonany, że miłość od pierwszego wejrzenia istnieje. Często marzy o spotkaniu tej jedynej, niemniej liczy się, że szanse na to są niezwykle nikłe, zwłaszcza dla niego samego jak to mówi. Wystarczy? Mam nadzieję, ciężko opisać mi tą małą pełną nadziei kupkę, która udaje maga.

Magia: Magia Gwiezdnych Duchów
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
- Fotograficzna pamięć - Masz czasami problem z zapamiętaniem twarzy, albo z czymkolwiek innym. Dzięki tej umiejętności, zapamiętasz wszystko. Wystarczy spojrzeć na dany obiekt, lub pomieszczenie. Jedna chwila i już wszystko pamiętasz. Każdy szczegół. Co prawda ma to swój limit, wiadomo że nie zapamiętasz 1000 rzeczy. No ale te najważniejsze dla ciebie. (Innymi słowy dostaniesz czasem w trakcie fabuły wskazówkę odnośnie tego, że coś już wiesz na dany temat etc. etc.)
Ukrywanie się - pozwala na śledzenie kogoś w bardzo skuteczny sposób, osoba którą śledzimy może nas zauważyć jeśli nasze ukrycie nie zostało dobrze opisane.
Dyplomacja - pozwala na łatwiejsze łagodzenie sporów.
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: Malarstwo/Rysunek - umożliwia piękna malowanie/rysowanie.
Moc magiczna: 3000
Klejnoty: 1000

Przynależność: Raven Tail
Znak gildii: Biały na plecach, lewa łopatka.
Ranga: Mag 0?
Miejsce zamieszkania: Magnolia

Rodzina: Zaczynając od najważniejszego członka rodziny, Napoleon - stary i gruby (chociaż w tym przypadku to mało powiedziane) czarny kot, który zamiast towarzyszyć Luckowi mieszka w domu rodzinnym. Matka, miła może "trochę" zbyt gadatliwa pani domu. Kocha kuchnie, zwłaszcza pieczenie ciast marzy o otworzeniu kiedyś cukierenki, ale prawdę mówiąc lat jej nie ubywa. Błekitno-włosy jest jedynakiem, do wspomnienia został już tylko jego ojciec. Przyozdobiony siwymi bokami mężczyzna po czterdziestce. Od lat pracuje na kolei, ponoć to lubi, ale zawsze jak tylko ma okazję to narzeka na swoją robotę.
Ekwipunek: Pasek z pokrowcem na klucze (obecnie tylko 2 wewnątrz); czasem torba z prowiantem i przyborami do rysowania.
Historia: Dawno, dawno temu, czyli jakieś niecałe dwadzieścia lat wstecz na świat przyszedł nieoczekiwany pierwszy i jedyny syn państwa Nice. Matka chłopca była wniebowzięta od kiedy tylko dowiedziała się, że jest w ciąży. Co prawda nie było to planowane, ale od zawsze myślała, że skoro wzięli ślub to już niedługo zaczną rozmawiać z mężem o powiększeniu rodziny. Czas uciekał a temat razem z nim aż w końcu po pewnej rocznicy ślubu wszechświat zdecydował za nich. W przeciwieństwie do swojej ukochanej ojciec Luciana widział w dziecku dodatkowe wydatki, kochał go jasne, ale jakby miał wybór poczekałby ten rok czy dwa dłużej. No cóż co się stało to się nie odstanie. Oczko w głowie mamusi i wrzut na tyłku tatusia - takim dzieckiem był nasz błękitno-włosy. Nie zrozumcie tego źle, chłopak nie sprawiał problemów zwyczajnie dużo czasu siedział w domu rzez co nasz drogi Papcio narzekał na brak czasu sam na sam z miłością swego życia. Chłopak podrastał a jak zbawienie dla kolejarza okazał się srebrny kluczyk kryjący w sobie magię. Gdy przypadkiem wpadł w jego posiadanie przekazał go synowi i radził udać się na dwór poćwiczyć. Zgodnie z planem Lucek więcej zaczął wychodzić. Poznał kilku znajomych, z którymi spędzał dnie na dorastaniu i zabawach, ale najważniejszym z towarzyszy był gwiezdny duch. Szczerze mówiąc chłopiec był zauroczony magiczną towarzyszką, którą mógł przyzywać z innego wymiaru, chociaż czas przyzwania był mocno ograniczony pokładami energii dzieciaka. Z upływem miesięcy, lat i nieubłaganym dojrzewaniem sporo starych przyjaźni zostało zerwanych przez przeprowadzki czy zmianę szkół a co najgorsze małe serduszko chłopca przeżyło szybko pierwsze rozczarowanie. Czas dosięga wszystkich bez wyjątku? Otóż dla młodzieńca okazało się to kpiną. Obiekt jego westchnie, jego najlepsza przyjaciółka, jego wieczne friendzone gwiezdny duch nie dorastał. Czas w ich świecie płynie dużo szybciej, ale ani fizycznie ani psychicznie nie wpływa na swoich mieszkańców. Nim wszyscy się obejrzeli młody Nice wszedł w dorosłe życie. Postanowił wykorzystać swój magiczny potencjał i wstąpić do gildii. Dnia gdy się wyprowadził jego ojciec z niewiadomych powodów uśmiechał się tak jak zdarzyło mu się tylko raz w życiu, w dniu ślubu. Uśmiech pełen radości, czystej i pełnej nadziei oraz oczy niemal przeszklone, martwiące się o przyszłość jaka może nadejść.
Cele: Sława, pieniądze i wielka kariera TOP MODEL!

Sława: Czy ktoś go widział? Czy ktoś coś o nim wie? Nie sądzę. Znaczy sąsiedzi może kojarzą chłopaka z wyglądu, ale na tym jego rozgłos się kończy.
Ciekawostki:
♥ Traktuje duchy jak ludzi lub zwierzęta w zależności od ich formy.
♥ Nie rozumie jak funkcjonuje Caelum.
♥ Całe życie mieszka w Mangnolii chociaż nie w jednym domu.

(pisanie kp wieczorem, rysowanie dwóch fullbody i wcześniejsze kocepty - nie polecam na jeden dzień)

(wiesz, jako rysowniczka PODZIELAM Twój ból [*])