Fontanna

First topic message reminder :

Fontanna ta znajdowała się dokładnie w centrum miasta i jest głównym miejscem spotkań wszystkich, którzy tutaj przychodzą. Nie licząc oczywiście karczm, klubów i innych takich. Fontanna była dwupoziomowa z ogromnym, okrągłym zbiornikiem na wodę oddzielonym murkiem szerokim na pół metra. Można na nim na spokojnie usiąść i nie martwić o zmoczenie tyłka, chyba że jakieś dziecko bawiące się w pobliżu zacznie na nie chlapać. Na pierwszej platformie ustawionej na filarze, około 30cm nad ziemią znajdują się lakrymy podświetlające posąg ustawiony jeszcze wyżej, tym razem jednak 20cm wyżej. Posąg ów jest zrobiony z marmuru, jak z resztą cała fontanna. Przedstawia on mężczyznę o krótkich, stojących włosach, prawdopodobnie któregoś z bohaterów sprzed siedmiu lat oraz pół-smoka, pół-człowieka.

Milczała dłuższą chwilę, patrząc gdzieś w przestrzeń przed sobą. Czuć było zbliżające się święta - dekoracji było coraz więcej, a z ciemnych chmur na niebie zaczął sypać biały śnieg. Gwiazdki o rozmaitych kształtach opadały wolno w dół, topiąc się niemal natychmiast po dotknięciu czegoś. Upiła kolejny łyk herbaty, następnie wrzucając do połowy pełną butelkę znów w otchłań papierowej torby na zakupy. Nadal było w niej wiele skarbów.
- Nie odrzucaj tak wszystkich od siebie. Nikt nie chce zostać w końcu sam, prawda? Poza tym im więcej osób tym bezpieczniej i raźnie. Także rozwój i zdobywanie doświadczenia idzie prędzej, bo możesz wykonywać trudniejsze zlecenia. Sporo plusów Hi.- dokończyła pogodnie, nie poruszając tematu jego rodziców. Intuicja podpowiadała jej, że nie mówi prawdy i nie chciała drażyć tematy. Wolno wstała, trzymając torbę w jednym ręku. Przeciągnęła się leniwie z cichym mruknięciem zadowolenia, odrzucając burzę białych włosów niedale do tyłu. Posłała mu pytające spojrzenie. Bo w końcu nie wiedziała czy ma sobie iść sama czy może jednak przejdzie się z nią alejką i obejrzą wystawy sklepów. Nie potrafiła go rozgryźć, ale działała zgodnie ze swoimi zasadami.
- Czyli chcesz, żebym sobie poszła, skoro wolisz jak ludzie Cię unikają?- zapytała ze spokojem, odwracając twarz w jego stronę. W szczupłych policzkach pojawiły się subtelne dołeczki wywołane łagodnym uśmiechem. Zlustrowała jego twarz wzrokiem, a następnie westchnęła i kiwnęła głową.

Warknął patrząc na nią. Wiedziała przecież że jej towarzystwo mu nie przeszkadza, gdyby tak było już dawno by ją stąd pogonił.
- Siadaj - Powiedział i pociągnął ją za rękę.
Ruch ten był na tyle nieprzemyślany że no cóż, wylądowała mu na kolanach. Na twarzy chłopaka pojawiła się niecodzienna mina która wręcz wymagała utrwalenia. Pojawiło się na niej zakłopotanie oraz lekki rumieniec, nie był przyzwyczajony do rozmowy z ludźmi a co dopiero do takiej bliskości. Odwrócił głowę i spojrzał gdzieś w dal.
- Lubię z Tobą rozmawiać i Ty mi w zupełności wystarczasz, nie chcę aby kręciły się wokół mnie tłumy - Dodał po dłuższym milczeniu.
Dziwne było iż zebrał się na takie wyznanie, jednak magia świąt zaczęła działać i chyba trafiła także do niego.

Już miała skomentować w jakiś zabawny sposób jego warknięcie, które przypominało jej obrazę w wykonaniu jakiegoś uroczego zwierzątka kiedy to Hizashi rzucił polecenie, a następnie nie czekając nawet na jej odpowiedź zrobił co chciał. Shina zdezorientowana zamrugała kilkakrotnie, lądując mu bezczelnie na kolanach i upuszczając torbę z zakupami na ziemie - całe szczęście nic się nie rozsypało. Spojrzała na niego zdziwiona tymi swoimi dużymi, żółtoszarymi oczyma. Na brzoskwiniowe policzki dziewczyny wstąpił subtelny rumieniec. Gdy odwrócił głowę i ona uciekła gdzieś wzrokiem, po chwili jednak wypuszczając ze świstem powietrze z ust. Wyciągnęła rękę do góry i pogłaskała go niczym małe dziecko, które dostaje pochwałę od rodziców. Uśmiechnęła sie ciepło.
- Małymi kroczkami pomogę Ci się otworzyć na ludzi! Ciesze się, że traktujesz mnie jak serdeczną przyjaciółkę - a może starszą siostre? Aaaa, to przypomina mi mojego braciszka.- rzuciła entuzjastycznie, cofając rękę i kładąc ją na swoich kolanch. Nie widziała nic złego ani dwuznacznego w pozycji w jakiej się znajdowali - cóż, przyjaciele tak robią, nie? Ile razy widziała jak jedna dziewczyna siada drugiej na kolana i się przytula. Shi kiwnęła głową do swoich myśli.
- Właśnie! Bierzesz udział w zbliżających się igrzyskach?- zapytała z ciekawością w głosie, podnosząc na niego wzrok. Następnie drgnęła, podnosząc się ostrożnie z jego kolan i opierając dwie ręce na biodrach, stanęła przy nim.
-  Wybacz! Pewnie jestem cholernie ciężka.-zauwazyła ze śmiechem, schylając się po torbę. Następnie znów utkwiła spojrzenie w jego twarzy. -  Idziemy pooglądać wystawy? Pewnie zmienili już na świąteczne!

- Wcale nie jesteś ciężka - Powiedział patrząc na nią.
Po raz pierwszy odczuł coś takiego, tak jakby ciepło w miejscu gdzie znajduje się serce. Nie wiedział czym to mogło być spowodowane, nawet nie dopuszczał do siebie takiej myśli aby mógł się zakochać jednak wiadomo że przypadki chodzą po ludziach, nawet takich wyrzutkach społecznych jak on.
- Biorę, a Ty? - Zapytał równie zaciekawiony.
Miał nadzieję że jeśli bierze udział, to nie będzie zmuszony z nią walczyć. Z jakiegoś powodu nie mógłby tego zrobić.
- Pójdę z Tobą, może znajdzie się coś ciekawego - Odrzekł wstając powoli z ławeczki.
Wziął od niej zakupy i uśmiechnął się lekko wystawiając szereg swoich białych ząbków.
- Poniosę je za Ciebie, tak to chyba robią przyjaciele - Powiedział lekko zmieszany.
Szczególnie ostatnie słowo niezbyt chciało mu przejść przez gardło.

Kiwnęła głową cała zadowolona, obracając się z gracją woku własnej osi. Kosmyki białych włosów ze świstem przecięły powietrze, opadając następnie na plecy. Poprawiła biały płaszcz, uśmiechając się i robiąc wolne kroki do przodu.
- Szybko się uczysz Hiz! Proszę jaki dżentelmen.- rzuciła zadziornie, zaczepnie wręcz nieco i zerknęła na niego przez ramię. Szli tak chwilę nim podjęła odpowiedź na zadane przez niego pytanie. Cały ten turniej był wydarzeniem z pewnością przesadzonym, jednak nie mogła się go doczekać.
- Masz szczęście, że zaprzeczyłeś bo bym musiała Cię ukarać, gdybyś przyznał, że jestem ciężka! Ja też.. A przynajmniej takie mam plany na dziś. Nie myślę raczej o sukcesach, ale o nauce i dobrej zabawie. Będzie tam wielu magów, którzy z pewnością udzielą mi kilku lat. Zaczęłam przecież niedawno.- odparła pogodnie, mając na myśli kogoś, kto tak jak ona posługuje się magiczną bronią i zbrojami. Tak, Shina miała nadzieję na spotkanie innego tanka. Może nie była to ulubione miejsce większości kobiet w drużynie, jednak przyjmując ciosy i broniąc innych - tam Shi czuła się zdecydowanie najlepiej. Gdyby doszło do walki między nimi - której nie chciała - pewnie odpuściłaby i machnęła ręką. Z tej dwójki jemu bardziej zależało niż jej na zdobyciu lepszego miejsca, z pewnością. Nagle wystrzeliła do przodu niczym spłoszona, ciągnąc go za rękaw za sobą. Zatrzymała sie przed wystawą jednego z niewielkich sklepików na ulicy. Była ona kolorowa - dominowało złoto, czerwień oraz zieleń. Pełno było ciastek wykrawanych na wzór bałwanków czy reniferów, a słodki zapach cynamonu uderzał ich nawet przed sklepem. Były też ręcznie zdobione pralinki czy torciki, a także zestawy słodyczy - idealne do dania na prezent.
- Zobacz jakie słodkie! Pewnie włożyli w nie dużo pracy. Byłoby mi żal je zjeść.. - westchnęła krzyżując ręce pod piersiami, nico zbyt szczerze. Ale z drugiej strony - jej bratu z pewnością by się spodobały. Zerknęła na swojego towarzysza, przekręcając głowę w bok. Ta powaga na jej twarzy sugerowała, jakby miała zapytać co najmniej o oddanie życie.
- - Mężczyźni lubią dostawać słodycze pod choinkę?

- Sądzę że lubią, nie jestem co do tego pewny. Zazwyczaj pod choinkę dostawałem ołówki - Powiedział grzebiąc w uchu.
Cóż, to chyba była najgorsza ściema w jego życiu jednak i tak się czasami zdarza.
- Najważniejszy jest gest - Dodał po chwili patrząc na nią.
Złapał ją za rękę i wszedł z nią do cukierni.
- To kupuj to co masz kupić, w sumie to i ja coś kupię - Oznajmił trzymając dalej jej rękę i rozglądając się po pułkach. Wszystko wyglądało ładnie, jednak nie wiedział jak smakuje, a nie chciałby kupić kota w worku.
- A jakaś degustacja czy coś? Mamy prawo wiedzieć co kupujemy - Warknął do sprzedawcy.
Wiedział że mają prawo odmówić, lub nawet wygonić go ze sklepu biorąc pod uwagę jego zachowanie oraz wygląd który mógłby wskazywać typowego rabusia. Jedynym elementem który łagodził jego wizerunek był fakt że przyszedł z dziewczyną i trzyma ją cały czas za rękę.

Spojrzała na niego pytająco, marszcząc nieco nosek - ołówki, serio? Shinie przez myśl przeszło, że albo Hizashi bardzo dobrze rysował albo rzucał historie na poczekaniu. Wzruszyła ramionami jedynie, widocznie miał swoje powody. Jej spojrzenie powróciło w stronę wystawy.
- Gest? Czyli bez różnicy jest to, co dostaniesz? Coś w tym jest. Miło, że ktoś o Tobie pamięta. - przytaknęła z cieniem rozmarzenia w głosie, nie odrywając wzroku od kolorowych pierniczków. Lukrowane gwiazdki były urocze z tymi oczkami. Shina lubiła zimę i święta, a biały śnieg przypominał jej o samych dobrych rzeczach. Już miała pociągnąć go do kolejnej wystawy, kiedy to Hizashi wciągnął ją do sklepu. Westchnęła zerkając to na krzątającego się między wyrobami chłopaka, to na ich ręce. Gdy odezwał się tak do biednego właściciela to białowłosa jęknęła cicho i podeszła bliżej, opierając wolną dłoń na biodrze. Drugą delikatnie wyciągnęła z jego dłoni i spojrzała na niego z dołu, unosząc ją i dając mu pstryczka w czoło.
- No wiesz, mogłeś to milej powiedzieć! Zobacz jak ten starszy pan mógł się wystraszyć! Głupek. - rzuciła przekręcając głowę w bok. Nic dziwnego, że lubił jej towarzystwo kiedy chroniła go od kłopotów. Złapała go pod rękę i podeszła do kasy z czarującym uśmiechem.
- Przepraszam pana, on lubi pierniczki! Moglibyśmy spróbować pana ślicznych ciastek? Co by pan nam polecił? - rzuciła pogodnie, czując jak robią się jej dołeczki w policzkach od uśmiechu. Dziadek odwzajemnił entuzjazm i kiwnął głową, ruszając zza kasy w stronę zaplecza - zapewne po tackę z ciastkami, które były do spróbowania.

Kiedy dziadek przyniósł tackę z pierniczkami Hizashiemu aż oczka się zaświeciły. Chciał zjeść je wszystkie na raz jednak wiedział że tak nie wypada. Wziął więc jednego pierniczka i włożył do ust Shinie usiłując tym albo stworzyć romantyczny nastrój, albo po prostu ją uciszyć.
- Już wiem, będziesz moim testerem żywienia - Powiedział i uderzył pięścią w otwartą rękę z iście demonicznym uśmieszkiem.
W sumie ten uśmiech był nieco mniej demoniczny niż te poprzednie, ponieważ było widać po oczach iż cieszy się że jest tutaj teraz z nią.
- No to bierzemy duuuuużo pierników, i tych i tamtych, w sumie to da pan po trochu wszystkich - Powiedział Hiz.
- Oczywiście nie płacimy, z tego co wiem nie rozlicza się Pan należycie z podatków. Chyba nie chciałby Pan aby się o tym dowiedzieli co? - Zapytał i wyciągnął broń.
Wiedział jednak że Shina zaraz go za to zdzieli więc zaśmiał się tylko po czym wyciągnął portfel i zapłacił najzwyczajniej w świecie. Wziął swoje pakunki i czekał czy też jego towarzyszka będzie coś kupować.