Hikari

Miano: Została ona obdarowana imieniem Hikari, które oznacza nic innego jak światło.
Wiek: Już na wstępie można powiedzieć, że ma się do czynienia z dzieckiem, jednak będąc dokładnym, odkąd mały ciapek pojawił się na tym świecie minęło czternaście wiosen.
Pochodzenie: Niegdyś piękny drewniany dom, obecnie spalone ruiny, które po dziś dzień mieszczą się w niemal zapomnianej osadzie, niedaleko gór na północy od Fiore.

Wygląd: Niziutka, chudziutka i drobniutka dziewczynka o krągłej twarzyczce, często występujących rumieńcach na polikach i jasnej cerze. Hikari ma ten dziecięcy urok, dzięki któremu każdy, nawet ten kto nie lubi dzieci, podda się i sam stwierdzi, że ma do czynienia z niesamowicie uroczym człowieczkiem. Patrząc na nią, wielu mogłoby zastanowić się, co taka niewinnie wyglądająca kruszynka chce niby robić w świecie magów, acz to wie tylko ona sama. Niemniej, jej niesamowicie długie, sięgające do ud włosy mają jasną, niemalże białą barwę. Zwykle są one rozpuszczone, a układają się tak, jak gdyby prosiły wiatr o to, by je rozwiał... I bezlitośnie potargał! Już wiele razy miała problem z doprowadzeniem ich do porządku, jednak i tak zapomina o tym, by związać je jakkolwiek i praktycznie codziennie przeżywa dokładnie te same katusze przy rozczesywaniu ich. Mimo wszystko, nie miała, nie ma i raczej mieć nie będzie podłych zamiarów, coby posłać włoski pod ostrza niegodziwych nożyczek, o nie nie. A przynajmniej nie w tym życiu. Przechodząc zaś dalej, jej duże, pełne ciekawości, ale i też z nutką niepewności oczy są koloru głębokiej zieleni. Patrząc na jej maślane spojrzenie, niejednej osobie zmięknie serducho... Pod warunkiem, że nie spuści wzroku gdzieś na bok, zasłaniając ślepia długą grzywką, bo i tak bywa, i to dość często, zwłaszcza wtedy, kiedy strzela na twarzy tak zwanego buraka. No ale co poradzić, ot nieśmiała ciapa... Co do ubioru nie jest wcale wybredna, acz najchętniej zakłada jakieś sukienki i spódniczki z dużą ilością falbanek i kokardek.

Charakter: Miła, kochana, cudna wręcz dziewuszka, która dodatkowo jest niesamowicie nieśmiała i dość pierdołowata. Często, choć w głowie ma multum tematów do rozmów, ta zaczyna rumienić się tak mocno, że jej twarz zaczyna przypominać buraka! Powaga, to nie są żarty. W takich momentach spuszcza niewinnie wzrok w dół i kołysząc się na boki, mamrocze coś pod nosem. Niewiele jest przypadków, kiedy dziewczynka rozgada się, że hej, ale jeśli już, to znaczy, że zależy jej na kontakcie z daną osobą, nawet bardzo. Zwykle cichutka, stojąca gdzieś na uboczu, jednak w obronie przyjaciół potrafi przełamać się i zadziwić swoją zawziętością. Szkoda tylko, że bardzo często jej bohaterskie czyny kończą się niewypałem... Powiedzmy, że właśnie wygłasza niesamowitą mowę o tym, że tak i tak nie powinno się postępować, gdy nagle BAH! Hikari leży z tak zwanymi szklankami w oczach, bo nagle potknęła się o własne nogi... Stojąc. Im więcej jednak dowiaduje się o danej sytuacji, jej ciapowatość w danym momencie spada i pojawia się ten jeden cień szansy, iż uda jej się wykonać coś bez jakiś poważniejszych strat, tudzież wypadków. Sukces!(?)

Magia: Take-over: tailed beast-soul
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
Samoregeneracja - krew maga krzepnie szybciej przez co ma mniejsze szanse na wykrwawienie, a wszystkie rany goją się znacznie szybciej niż u normalnych ludzi
Spostrzegawczość - pozwala zaobserwować zjawiska, ruchy i szczegóły często niedostępne innym magom.
Ukrywanie się - pozwala na śledzenie kogoś w bardzo skuteczny sposób, osoba którą śledzimy może nas zauważyć jeśli nasze ukrycie nie zostało dobrze opisane.
Drugorzędne:

Trzeciorzędne:

Zdolności fabularne: Gra na instrumencie - umożliwia grę na wybranym przez siebie instrumencie, a nasza mała pierdółka nauczyła się muzykować na ocarinie.

Moc magiczna: 3 000
Klejnoty: 1 000

Przynależność: Jedna z pierwszych gildii, którą wraz z siostrą odwiedziła Hikari było Blue Pegasus, które przyjęło rodzeństwo wręcz z otwartymi ramionami.
Znak gildii: Symbol zaś, który każdy mag należący do grupy winien nosić, znajduje się na ramieniu czternastolatki, jednak nie powiedziałabym, iż stanowi on specjalnie oryginalną barwę, która jest błękitna.
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Siedziba gildii jej domem, bowiem tam czuje się najpewniej.

Rodzina: Zawsze była niesamowicie blisko ze swoją matką oraz siostrą, Emiko. Niestety tą pierwszą pochłonęły płomienie z pożaru, toteż zaczęła błąkać się po świecie ze starszym rodzeństwem, a ojciec najzwyczajniej w świecie zaginął.

Ekwipunek: -----

Historia: Dokładnie tak samo jak starsza o pięć lat siostra, Hikari swoją magię miała już od urodzenia, jednak jej nie przytrafiło się byciem posiadaczem uszu demona, którego to miała duszę. Ot poprawiony zabieg. Niemniej, od zawsze była niesamowicie zżyta ze swoją matką, jak i siostrą. Kochała je ponad życie, zaś ojca niespecjalnie pamiętała. Opuścił rodzinę niedługo po skończeniu przez Hikari pięciu lat. Ta zaś spokojnie przeżywała swoje dziecięce chwile, do momentu, aż w małej osadzie, składającej się jedynie z członków rodziny wybuchł pożar. Dziewczynki, bawiły się w tym czasie na polanie, absolutnie nieświadome tego, co miało miejsce. Dopiero kiedy wróciły zobaczyły, że wszystko zostało doszczętnie zniszczone, spalone, a cały świat niemalże runął dla Hikari. Dodatkowo, nie wiadomo czemu, cała wina spadła na nią, jak i na Emiko, po czym zostały one brutalnie wygnane z rodziny. Od tego momentu musiały sobie radzić same, a wtedy jeszcze siedmiolatka musiała poradzić sobie z niedawno minionymi wydarzeniami. Bardzo pomogła jej w tym Emiko, która zaproponowała całkowicie nowe życie. Wspólnie postanowiły przyłączyć się do jednej z gildii, ale przed tym jeszcze miały zamiar trochę pożyć na swój rachunek. Jeździły po świecie w celu odnalezienia ojca, jednak poszukiwania szły wręcz na marne. Żyły z prostych prac w kawiarniach a czasem kradnąc pieniądze ze sklepów, czy też stoisk, aż w końcu Emiko skończyła dziewiętnaście lat, a Hikari czternaście. W tym czasie bowiem obie zostały przyjęte do okolicznej wtedy grupy magów - Blue Pegasus. Zaczął się dla nich nowy rozdział życia, jednak jak dalej potoczą się sprawy? Czy odnajdą ojca? Nie, to już nie było ważne. Głównym celem było to, by poradziły sobie w dalszym życiu bez większych problemów i odnalazły swój spokój. Swój dom.

Cele: A cóż takie młode i nieporadne mogłoby mieć za cel? Niegdyś chciała wraz z siostrą odnaleźć ojca, jednak obecnie zależy jej na tym, by czuć się potrzebna. I właśnie w tym celu, mała pracuje nad sobą, swoją wiedzą, jak i umiejętnościami.

Sława: Jedyne z czego czternastolatka mogła zasłynąć, to jej ciapowatość, która objawia się niemalże na każdym kroku.

Ciekawostki: Jak to dziecko, łatwo ją przekupić, szczególnie słodyczami za którymi szaleje jak mało kto.
Nie tylko jednak słodycze są jej słabą stroną, bo do tego dochodzą jeszcze wszelkiego rodzaju pluszaki i maskotki.
Kocha swoją siostrę, ale czasem zazdrości jej lisich uszu. Sama też takie by chciała, gdyż uważa je za niesamowicie słodkie i są jeszcze bardzo mięciuchne, i tulaśne, i słodkie, słodkie... Nawet bardzo!
W momencie znalezienia się w sytuacji, kiedy powinna skrzyżować swoją magię z innym magiem, jej ciapowatość spada praktycznie do zera, tak samo zresztą jak i jej nieśmiałość. Staje się wtedy jak gdyby inną osobą.