Chaqueta

Miano:  Rosita de la Ballesteros
Wiek: 17 lat
Pochodzenie: Hosenka

Wygląd: Kroczy swoim dumnym krokiem dziewczyna. Jest mała, bowiem mierzy zaledwie 158 cm, a waży 43 kg. Wydawać by się mogło, że istotka jest dosyć niewinna i kochana. Już na  rzut oka czarnowłosa przekazuje swoją energię każdemu kogo spotka. Jej biała cera podkreśla, tylko czerwień jej oczu oraz piękną czerń włosów.
Jednak zacznijmy od samego początku. Można stwierdzić, że Chaqueta jest istotą drobną, chudą. Gdyby ktoś zobaczył ją nagą na pewno zauważyłby, że wystają jej kości. Dalej rzuca się jej blada skóra. Nie, dziewczyna nie jest wampirem, ani nie ma anemii. Nie wychyla się po prostu na słoneczne promienie. Unika ich jak tylko może, po tym jak raz za długo się opalała. Nie dba za bardzo o swoje włosy i cerę. Za zwyczaj to ktoś musi jej przypomnieć o tych aspektach. Dalej widzimy okrąglutką buziuchnę z malinowymi ustami oraz drobnym noskiem. Pomiędzy narządem układu oddechowego  znajdują się dwie zielone plamki, skryte pod kruczoczarnym wachlarzem. Co to takiego? Oczy. Dziwne, ale pełne energii. W  innym tego słowa znaczeniu są na pewno pociągające, a za razem groźne. Dalej, zauważamy przecudne, czarne włosy. Widać, że dziewczyna dba o nie i stara się utrzymać je w największym porządku. Ścięte, zdrowe oraz grube. Nic dodać, nic ująć. Reszta? Takie rzeczy jak ubiór często się zmieniają. Najczęściej ubiera się w jakąś czarną, prostą sukienkę, lub zwykłą koszulkę z jeansami. Bardzo często dostosowuje się do pogody oraz zmieniających się warunków atmosferycznych.


Charakter:  Rosita jest nieśmiałą osobą, niepewną swojej własnej wartości. Jeżeli kiedykolwiek myśleliście, że jesteście niedowartościowani to w porównaniu do Ballesteros to jest nic. Gwarantowane przeprosiny za to, że zrobiła za dobry posiłek. Ciągłe jąkanie się.  Do tego te odgłosy rozpaczy, kiedy przeprasza mogą stać się nieznośne i brzmieć jak kot srający w puszczy. Sama boi się do kogokolwiek odezwać, więc często obserwuje ludzi.
Chaqueta nigdy nie miała przyjaciół, dlatego że dobrze się uczyła. Koledzy z klasy przezywali ją od kujonki, czy sprzedawczyni słoików. Nigdy nie mogła nawiązać z nikim więzi, choć bardzo się starała. Często mówi o jakiś głupotach, których nikt nie rozumie. Sama wielu z nich nie potrafi wytłumaczyć. Wstydzi się odezwać do kolegów, czy koleżanek z gildii. Ciężko jej to przychodzi, a podczas każdej rozmowy zaczyna się zająkiwać. Dla niektórych mówi już płynnie, chodź dalej zachowuje się głupkowato i nie potrafi się odnaleźć w wielu sytuacjach.
Łatwowierna z niej owieczka, łatwo ją zranić i na pewno nie jest wilkiem w owczej skórze.  Ma łagodną naturę, nikogo by nie skrzywdziła. Każdego darzy szacunkiem, nie zraniłaby muchy. Łatwo jej coś wmówić, a dopóki jej ktoś nie odświeży  poglądów, będzie w to wierzyć.
Jak dotąd samotność nigdy jej nie przeszkadzała. Czuła się dobrze w swoim świecie książek. O właśnie, jest prawdziwym molem książkowym. Kocha znajdować się w świecie opisywanym przez autorów, ewentualnie poczytać o ciele człowieka, strusia, prątku kocha. To samo jest z herbatą. Ten napój za zwyczaj kaja jej nerwy.
Często dochodzi do wniosku, że ludzie to dziwne istoty. Nie rozumie ich. Zawsze dziwiła się jak najlepsze przyjaciółki raniły się, albo po co ludzie kłamali. Chaqueta jest osobą prawdomówną i współczuje ludziom. Mimo to dalej potrafi pokazać różki, gdy sytuacja tego wymaga.
Magia: La Dulces
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
- Dyplomacja
- Ukrywanie się
Fotograficzna pamięć
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: Jazda na wierzchowcu
Moc magiczna: 3000
Klejnoty: 1000

Przynależność: Fairy Tail
Znak gildii: Lewa łopatka
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Siedziba Gildii


Rodzina: Mama i tata. Dziewczyny matka zmarła zaraz po porodzie, nie wie o niej za dużo. Podobno wcześniej była silnym magiem. Tata zajmuje się handlem i zbija na nim duże kokosy. Chaqueta została wychowana przez opiekunki, dlatego nie była nigdy przywiązana do domu.
Ekwipunek: Garść cukierków i dwa sztylety schowane pod spódnicą.
Historia: Słyszeliście kiedyś historię o dzielnej dziewczynie, która uciekła z domu? Zacznijmy od tego, że już przy narodzinach miała pecha. Mama umarła podczas porodu. Ojciec unikał jej całe życie, obwiniał ją za to, co stało się z jego ukochaną Lys. Została wychowana przez nianie, opiekunki. Rzadko kiedy wychodziła z domu i większość ludzi których zna to opiekunki. W wieku siedmiu lat żyła pod presją uczenia się. Czytała różne książki od tych magicznych do tych historycznych. Wiele osób mogłoby się dziwić, ale już w tak młodym wieku potrafiła zadziwić wiedzą, która zdobyła. Głównej mierze temu zawdzięcza swoją nauką magii - książkom. Wiele wyczytała zasad dotyczących różnorakich nauk. Swoich zdolności uczyła się głównie po to by nie zostać nigdy samotną. Pewnego wieczoru gdy praktykowała pod kołdrą swoją magię, wszedł do pokoju jej ojciec. Zrobił dziewczynie awanturę, a ta jak to burzliwa nastolatka uciekła z domu. Od czasu do czasu wysyła ojcu list, w którym znajdują się tylko słowa "żyję".  Natomiast jak trafiła do gildii? To bardzo proste - poszukiwała miejsca w którym mogłaby być sobą i znaleźć przyjaciół.
Cele: Podróżować, poznawać ludzi oraz zgłębiać tajniki magii.

Sława: Dla większości ludzi córka znanego inwestora, dla innych przyjaciółka z podwórka.
Ciekawostki:
● Jest leworęczna.
● Uzależniona od lizaków i herbaty, acz do tego drugiego trochę mniej.
● Panicznie boi się żab.
● Boi się głębokości, bo nie umie pływać.
● Lubi przyrodę i zadaje bardzo głupie pytania.
● Jej osobistym marzeniem jest posiadanie hodowli jednorożców.
● Jak była mała sprzedawała słoiki zawierające miód Tygryska z jej ulubionej bajki.