Yukiko~!

Wygląd: Yukiko nie ma mięśni. No ma, jak każdy, ale nie potrafi podnieść dużego głazu, ani przebić ściany dłonią. Jej kopniak w drzwi może najwyżej spowodować, że Yukiko zwinie się z bólu. Nie jest z niej ani balonik, ani kościotrup, chociaż pewne części jej ciała nie zgodziły się z Yukiko i stały się większe niż sama dziewczyna chciała... Nie jest także przerażająco wysoka, bo mierzy sobie 165cm wzrostu, przy czym lubi nosić buty na obcasach i wyglądać na wyższą. Ma długie, lekko falowane blond włosy oraz niebiesko-zielone oczy. Cerę ma jasną i wynika to z tego, że nie wychodzi raczej na słońce i nigdy się nie opalała. Nosi głównie sukienki, na które zakłada płaszcze. Oprócz tego nie rozstaje się ze swoimi czarnymi skórzanymi rękawiczkami. Nie ma sokolego wzroku, dlatego aby nie męczyć oczu nosi okulary, gdy przebywa w domu lub wśród książek. Nie chodzi w nich jednak na misję. Poza rękawiczkami nie rozstaje się także z książką, którą dostała od ojca.

Charakter: Jako dziecko była słodka, rozpieszczona, wesoła i ogólnie - kochana. Teraz jednak trochę jej się pozmieniało. Yukiko spędziła mnóstwo czasu sama siedząc nad książkami, dlatego też nie zna się zbytnio na relacjach międzyludzkich. Jest na tyle źle, że gdy zauważy jakąś wcześniej niespotkaną interakcję międzyludzką nie potrafi się powstrzymać, zatrzymuje się i przygląda uważnie – chce wyłapać jak najwięcej. Oczywiście wszystkie takie zdarzenia traktuje bardzo poważnie, ponieważ zdobywa właśnie nową wiedzą. Czasem poszukując czegoś nowego potrafi zapomnieć o fakcie, że nie należy do świata kreskówek i grawitacja działa, nawet jeśli nie spoglądasz w dół. Jeśli jednak w okolicy nie ma żadnego „porządnego” źródła wiedzy Yukiko okazuje się być ułożoną, spokojną i miłą dziewczyną, której szczerość potrafi zbić z tropu. Jest to miła odmiana od jej wręcz fanatycznego poszukiwania czegoś nowego. Ogólnie nie ma pesymistycznego poglądu na świat, jednak od czasu do czasu traci wiarę w ludzi, która wraca jej jak tylko się prześpi ze swoim problemem. Yukiko prawie panicznie boi się dotykać innych ludzi, a zwłaszcza bez rękawiczek. Próbuje być jednak twarda i tego nie pokazywać, tylko żadna z niej aktorka i wszystkie jej emocje zawsze widać, jak spojrzy się jej w oczy. Może i mimiki będzie brakować, lecz oczy zdradzą wszytko. No, oprócz tego można jeszcze wspomnieć co najwyżej o tym, że w całym swoim życiu nie zakochała się i nie zainteresowała się płcią przeciwną. Zarówno kobiety jak i mężczyzn uznaje za stworzenia, które są w stanie dostarczyć jej nowej wiedzy. Nie odtrąca jednak od siebie myśli, że mogłaby się zakochać i założyć rodzinę, ale na pewno nie teraz!

Magia: Magia Rozkładu
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
Fotograficzna pamięć
Zielarstwo
Spostrzegawczość
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: Znajomość starożytnych języków
Moc magiczna: 3000
Klejnoty: 1000

Przynależność: Blue Pegasus
Znak gildii: biały, na lewym biodrze.
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Miasto Kornblume

Rodzina:  
[*]Megumi Shirasu
[*] – matka Yukiko, umarła gdy dziewczyna miała 9 lat
[*]Toshiro Akihisa Shirasu
[*] – ojciec Yukiko, żyje i prowadzi dużą firmę handlową w Crocus. Od kiedy zmarła Megumi, mimo że kocha córkę to nie zbliża się do niej ze strachu.
[*]Rodzeństwo o którym wie
[*] – brak, jednak nie uczestniczyła w życiu ojca, dlatego ten może mieć jakieś dzieci, o których Yukiko nie wie.

Ekwipunek: Za jej ekwipunek można nazwać zawartość torby, którą zawsze masz przy sobie na wyprawach. W środku owego przedmiotu znajdują się okulary, które zakłada aby lepiej widzieć, pieniądze, zapasową parę rękawiczek oraz książki, w tym książkę, którą dostała od ojca pt.”Ludzkie zachowania i jak na nie odpowiadać”. Oprócz torby nosi ze sobą także nóż myśliwski przypięty do jej prawego uda.

Historia: No to wszystko zaczęło się jak u każdego – urodziła się. Jej rodzice uważali ją za dar, gdyż od dłuższego czasu chcieli mieć dziecko. Yukiko dorastała więc w szczęściu, zdrowiu i byciu rozpieszczaną na każdym kroku. Nie wykorzystywała tego zbyt często, tylko wtedy kiedy faktycznie coś chciała zdobyć lub mieć.
Miała wtedy chyba 6 lat, kiedy usłyszała historię o wielkich walkach pomiędzy magami, smokach i magii, która mogła stwarzać cuda. Postanowiła wtedy, że zostanie magiem i poświęciła mnóstwo czasu na przekonywanie rodziców, aby zatrudnili osobę, która pomoże jej stać się jednym z tych wielkich i potężnych. Po jakiejś chwili rodzice ulegli, a dokładniej postanowili, że jeśli dziecko się przekona, usłyszy iż nie ma do tego talentu, odpuści sobie i zmieni zainteresowania. Zatrudnili więc starego maga, który miał sprawdzić Yukiko i powiedzieć jej, że nie ma talentu. Nie poszło jednak po myśli rodziców. Mag bowiem stwierdził, że dziewczynka ma talent do magi i powinna jak najszybciej zacząć ćwiczyć, gdyż jej magia jest dość niebezpieczna. Rodzice nie zignorowali ostrzeżenia, lecz matka nie chciała, aby jej jedyne dziecko zajmowało się czymś tak niebezpiecznym jak magia. Yukiko ćwiczyła więc kontrolowanie swojej magii, którą mogła spowodować rozpad wszystkiego co tylko mogła dotknąć. Szczęśliwa codziennie ćwiczyła i zostawiała coraz większe gruzowisko w okolicy ich domu w Oak. Czas mijał, a dziewczyna stawała się coraz bardziej nieostrożna i arogancka w posługiwaniu się swoją magią. Wtedy też nastąpił ten wypadek...
Dzień po ósmych urodzinach Yukiko miała odbyć poważną rozmowę z matką. Podczas tej rozmowy pokłóciły się. Megumi chciała, aby jej córka przestała bawić się magią. Już dwa lata wytrzymywała te fanaberie córki, ale już miała dosyć. Powinna znaleźć sobie nowe zainteresowanie, chociażby granie na jakimś instrumencie czy studiowanie pod okiem poważanych profesorów. Na początku Yukiko nie zamierza się zgodzić na to, lecz upór matki sprawił, że nie miała za dużo do powiedzenia. Pełna nerwów podeszła do matki i popchnęła ją pełna złości. Nie chciała zrobić jej krzywdy, lecz nie miała w tym momencie za dużo do powiedzenia. Jako, że nie panowała do końca nad swoja własną magią użyła jej na Megumi. Kobieta podczas odwracania się twarzą do swojej córki rozpadła się na części przed oczami swojego dziecka. Yukiko do tej pory pamięta wyraz twarzy swojej matki. Nie był on miły i pełen miłości... Wręcz odwrotnie...
Od tamtego momentu Toshiro – ojciec Yukiko, zaczął bać się swojej córki, lecz nie przestał jej kochać. Czuł się w pewien sposób odpowiedzialny za to co się stało. Chyba też dlatego postanowił ograniczyć magię swojej córki nie pytając się jej o zdanie. Nie polepszyło to jego relacji z córką, która teraz zamknęła się w swoim pokoju i zaczęła kolekcjonować książki. Tylko te wyjątkowe w jakiś sposób, białe kruki, książki o magii lub o tworzeniu przedmiotów. Nie siedziała jednak cały czas zamknięte, zdarzało jej się wychodzić.
Podczas jednego z takich wyjść zeszła do piwnicy, w której miały być złożone bardzo stare książki. Przeszukując tamtejsze regały usłyszała, że ktoś schodzi na dół więc odruchowo schowała się za regały, aby jej nie zauważono. Okazało się, że tym odwiedzającym był jej ojciec, który wziął ze sobą lampę i poszedł w głąb piwnicy. Zaciekawiona Yukiko poszła za nim i znalazła coś, czego nie chciała zobaczyć...
Następnego dnia porozmawiała z ojcem o swoim znalezisku i spytała o powód zatrzymania ciała ich matki, w  piwnicy, w dość niecodziennym stylu. Ich rozmowa nie była ani krótka, ani przyjemna. Jednak dzięki tej rozmowie Yukiko zdobyła cel swojego życia. Nie znaczy, że przestała zbierać książki. Dalej zamknięta w pokoju zbierała informację o świecie. Było tak, aż do zeszłego lata, kiedy to Yukiko stwierdziła, że nie może już siedzieć w książkach i postanowiła wyruszyć w świat. Wzięła od ojca pieniądze oraz adres osoby, która nałożyła na nią kiedyś ograniczenia. Ten mag był staruszkiem-pustelnikiem, który mieszkał w dość intrygującym miejscu, bowiem postawił sobie chatkę na małej wysepce i jeśli czegoś mu brakowało to płynął łódką do miasteczka. Yukiko nie zamierzała komentować jego trybu życia, bo sama żyła jak hikigomori przez lata, bardzo długie lata.
Gdy w końcu dostałą się do jego chatki, zastała tylko jego zwłoki, a tym samym przepadła jej szansa na szybkie pozbycie się ograniczeń. Nie było to jednak najgorsze, właśnie ten mag był odpowiedzialny za specyficzne zaklęcie, które utrzymywało ciało jej matki w stanie przed rozkładem i tylko on mógł je zdjąć. Poinformowała ojca o zdarzeniu oraz o fakcie, że zamierza teraz wstąpić do gildii magów i tak poszukać magii, której potrzebuje oraz sposobów, aby znieść ograniczenia. No i trafiło się, że gildią, która była najbliżej była gildia Blue Pegasus. Nawet nie czekała na odpowiedź od ojca, nie prosiła go przecież o zgodę. Weszła do budynku gildii i poprosiła o przyjęcie. Nie było z tym problemów i chwile potem została członkinią gildii ku niezadowoleniu ojca, który nie miał tutaj za dużo do powiedzenia.

Cele:
[*]Znaleźć magię całkowicie odwrotną do tej, która posiada teraz, po czym „naprawić” to co zepsuła gdy była dzieckiem.
[*]Wymyślić lub znaleźć sposób na zniesienie ograniczeń nałożonych na nią i jej magie.
[*]Uzbierać jak najwięcej książek. (?)

Sława: Sławna to może być ze zbierania unikatowych książek i innych źródeł wiedzy. Jako mag nikt o niej nie wie.

Ciekawostki:
[*]nie pije kawy, nie lubi smaku kawowego, truskawkowego i śmietankowego.
[*]nienawidzi sałatek, surówek i wszystkich zielonych warzyw. Zje jeśli musi, ale nadal jest na „nie”.
[*]boi się dotykać innych ludzi i zwierząt kiedy nie ma założonych rękawiczek.
[*]przestudiowała książkę od ojca milion razy, a i tak są zagadnienia, których nie rozumie.

Jedyne, co mnie gryzie to jedna rzecz w ekwipunku. Okulary szybkiego czytania. Gdyby nie to, że ich cena sklepowa wynosi 3.000, mogłabym po prostu potrącić ze startowych i dopuścić ten przedmiot na start. Niestety jednak nie ma takiej opcji i musisz usunąć te okulary z ekwipunku*. Poza tym karta jest na poziomie wysokim, przyjemnie się ją czytało. ^^

* - oczywiście jeszcze się z tym prześpię więc nie traktuj tego jako ostatecznej decyzji.

Po prostu wyrzuciłam, co by nie było problemu. ^^

W takim razie dobrze, Jak będziesz chciała zakupić w sklepie to cenę już znasz.