Marika Bernarud

Miano: Marika Bernarud
Wiek: 17 lat.
Pochodzenie: Mangolia

Wygląd: Skacze swoim kocim krokiem pewna młoda osoba z kocią gracją i wielką zwinnością. Jest średnich rozmiarów, bowiem mierzy zaledwie 169 centymetry,
a waży 52 kilo. Wydawać się by mogło, że istotka jest dosyć niewinna i kochana.
W przypadku Mariki jest to dosyć mylne pierwsze skojarzenie, ona tylko wygląda na dobrą dziewczynę.
Już na pierwszy rzut oka dziewczyna penetruje każdego napotkanego osobnika pytającym wzrokiem. Jej biała cera podkreśla, tylko kolor jej oczu oraz  włosów, jednak zacznijmy od samego początku. Już po pierwszym spojrzeniu można stwierdzić, że Marika jest istotą drobną, chudą. Jedyną rzeczą z całego jej ciała, która nie jest mała są piersi. Gdyby ktoś zobaczył ją nagą na pewno zauważyłby, że wystają jej kości. Dalej rzuca się jej biała cera. Nie, dziewczyna nie jest wampirem, ani nie ma anemii. Nie wychyla się po prostu na słoneczne promienie, po prostu woli poruszać się w czasie nocy. Słońca unika o ile jest to możliwe. Mimo jej wiecznego uśmiechu na twarzy, ludzie unikają ją, plotki mówią o wampiryzmie Bernarud. Lekko wystające kły od mamy utwierdzają ludzi w ich zdaniu.
Dalej, widzimy okrąglutką buziuchnę z malinowymi ustami oraz drobnym noskiem. Buzię zdobi też para oczu - jedno oko jest niebieskie, drugie zielone. Ślepia skryte są pod kruczoczarnym wachlarzem rzęs. Panienka uśmiecha się do nas oczami, co to oznacza? Sama dziewczyna nie wie, ale ktoś kiedyś kazał jej tak robić, żeby ludzie ją polubili. Niestety z marnym skutkiem. Głowę otulają różowobiałe włosy, które niesfornie opadają na ramiona dziewczyny. Czoło zasłonięte jest przez grzywkę. Włosy grube, zdrowie, w końcu jaka porządna kotka nie zadbałaby o swoje włosy?
Co do ubrań rzadko je nosi, po prostu nie lubi. Rzadko się zdarza by ktoś namówił ją do noszenia czegokolwiek, prócz luźnych rzeczy, które nie ograniczają ruchu i wymiany gazowej całym ciałem.

Charakter: Jest jednym z najbardziej zagadkowych, uczuciowych, a za razem groźnych zwierząt, mianowicie kotem.  Większość społeczeństwa widzi je jak kobiety - wieczne obrażone, mają problem, ale nie chcą go zdradzić, do tego pyszne i dumne. W głowach mieszkańców Fiore zakodowany jest obraz kocura podążającego własnymi ścieżkami i robiącego co mu się żywnie podoba.
Marika jednak kimś takim nie jest. Na początku dobrze określa ją słowo wystraszonej osoby. Jest nieufna, przerażona. Źle czuje się przy obcych.  Nie wie, co ze sobą zrobić, plącze się we własnych słowach, przewraca się, a czasami biega w kółko by wyładować stres. Jeżeli musi przy obcych zachować uwagę to stara się zachować powagę, jednak czuje się wtedy skrępowana i najchętniej zapadłaby się pod ziemię.  Początki są zawsze trudne. Kiedy  już dziewczyna kogoś pozna, lub wie że może pokładać w nim swoje zaufanie jest naprawdę żywiołowa.
Nie chodzi, tylko o  sposób wymowy tego, co jej przyjdzie do głowy, ale o całokształt wyrażania uczuć przez kotkę. Zawsze mówi to co jej przyjdzie na język, ekspresywnie wyraża swoje uczucia - krzycząc, przytulając się, lub robiąc inne dziwaczne rzeczy. Oprócz tego, że na początku jest ostrożna w stosunku do kogoś, bardzo łatwo można zdobyć jej zaufanie.  Czasami wystarczy pogłaskanie, przytulenie, uśmiech, lub kilka miłych słów. Szybko po zdobyciu zaufania do kogoś przylepia się do ludzi, chodzi za nimi, mówi cały czas. Dodać, do tego wszystkiego, że szybko przywiązuje się do ludzi wychodzi naprawdę naiwna, dobra istota.
Jak to kot ma swoje humory, raz jest szczęśliwa, po chwili może być nagle zła, chociaż to urok każdej kobiety. Łatwo ją zdenerwować, a jeżeli zrobi to osoba bliska nadyma poliki, czerwieni się.
 Zmienna niczym ocean, łagodna niczym owieczka, słodka niczym malutki kotek i nieznana jak matematyka dla humanisty.

Magia: Kocia
Zdolności niemagiczne:

Cytat :

Pierwszorzędne:
- Samoregeneracja
- Szybkość
- Akrobatyka
Drugorzędne:
-
Trzeciorzędne:
-

Zdolności fabularne: Opiekun
Moc magiczna: 4100
Klejnoty: 1000

Przynależność: Mermaid Heel
Znak gildii: Zewnętrzna strona lewego uda
Ranga: Mag
Miejsce zamieszkania: Siedziba Mermaid Heel

Rodzina: Za najbliższą rodzinę uważa całą gildię, w stosunku do członkiń gildii nie okazuje żadnej nieufności. Swojej biologicznej rodziny nie pamięta, bo wychowała się w sierocińcu.
Ekwipunek: Dzwoneczek na uszku.
Historia: Urodziła się 23 maja w jednym z magnolskichh szpitali, zaraz po narodzinach razem z rodzicami znikły wszystkie informacje dotyczącej Mariki. Już na samym początku została pozostawiona sama sobie. Mała, nowo narodzona dziewczyna w szpitalu. Szybko zaopiekowała się nią opieka społeczna i trafiła do jednego z okolicznych domów dziecka. Całe dzieciństwo było pasmem zwycięstw i porażek.
Jak miała pięć latek uczyła się dbać o samą siebie. Starała się znaleźć magię, która pozwoli jej zarobić na samą siebie. Chciała zostać magiem, jednak częściej opiekowała się okolicznymi zwierzętami.  Czasami udawała zwierzęta, zwłaszcza koty przez co inne dzieci znęcały się nad nią. Często ludzie przychodzili od niej i odchodzili. Właśnie przez fałszywych przyjaciół Mari na początku znajomości nie jest milutka.
Sierociniec. Ulubiona podopieczna wszystkich opiekunów, pomocna. Pomagała wszystkim, czasem przechadzała się okolicznych lasach. Niezbyt kolorowe życie. W pewnym momencie swojego nudnego życia stwierdziła, że woli żyć w lesie. Wiek buntu okazał się bardzo owocny dla dziewczyny. Nauczyła się samodzielności, a dzięki pomocy zwierząt nauczyła się tego, co jest jej najpotrzebniejsze - magii.  Jako świeżo upieczona magiczka całe dni i noce trenowała, aż opanowała swoją kocią magię do perfekcji. Pewnej zimnej nocy podsłuchała rozmowę dwóch podróżników na temat gildii magów Mermaid Heel. Po czasie rozmyślań, postanowiła wstawić się do budynku gildii.  Jako nowy członek gildii Marika szybko rozwinęła się, chodziła na przeróżne misje, poznawała członków gildii.
I oto jest członkinią MH od dwóch lat.
Cele: Skakać, miauczeć, zdobyć przyjaciół, tak jak na kotkę przystało, a i znaleźć właściciela kotki.

Sława: Nieznana nikomu kotka, która chce sprzedać kłębek wełny.
Ciekawostki:
•  Od najmłodszych lat prowadzi pamiętnik, w którym zapisuje wszystkie wspomnienia, przemyślenia.
• O dziwo umie się bić, choć nie wychodzi jej to najlepiej.
• Według pewnego kocura Marika ma cały czas sny erotyczne, ponieważ śpi na brzuchu
• Jej ulubione lody mają smak waniliowy.
• Szuka osoby, której mogłaby najbardziej zaufać tzw. szuka pana, lub pani.
• Nie rozumie konfliktów między gildyjnych, przerażają ją.
• Odkąd jest w gildii ma pluszowego misia - Edmundra. Cały czas z nim śpi, a kiedy tylko może przytula się do niego.
• Czasem reaguje jak koty na kocią miętkę.
• Jeździ konno, ale zawsze po pięciu minutach musi wręcz z niego spaść, a dlaczego? Właściwie nikt tego nie wie, bo zrezygnowała.
•  Całkiem nieźle gotuje, a zwłaszcza kisiele. W sumie, tylko je umie, ale umówmy się, że potrafi ugotować wszystko bynajmniej tak twierdzi.

Skończyłam /o

Karta ładna, jak zwykle to bywa~ Także