Siedziba Rady Magicznej

Ulokowana niedaleko drogi głównej baza magiczna nie należy do takich, które by przykuwały wzrokiem. Była po prostu zabita dechami rudera. Dobra, przepraszam, nie jest tu aż tak źle jakby się wydawało. Po prostu budynek niczym się nie wyróżnia. Jest to po prostu drewniana chata, którą łatwo pomylić z nieopodal stojącą karczmą. Jedyne, co może w tym pomóc to wiszący szyld Rady Magicznej niedaleko drzwi.
W środku znajduje się jedynie biuro. Trochę książek, jakieś ozdoby, parę włóczących się między nimi osób. Było tutaj mimo wszystko bardzo przytulnie.

Dziewczyna miała rację. Siedziba nie różniła się niczym od gospody. Osoby nieznające Shirotsume zapewne nie wiele by odniosły. Choć mieszkam tu od urodzenia, nigdy nie przechodziłem tymi ścieżkami. Z paczką na rękach przyglądałem się uważnie miejscu i od czasu do czasu wędrującym tędy osobom. Podszedłem do drewnianych drzwi, dokładnie oglądając budynek. Mogła być to gospoda, jednak owa stała paredziesiąt metrów dalej. Zapukałem ostrożnie i wszedłem do środka.
- Witam. Przychodzę z gildii Blue Pegasus. Miałem dostarczyć paczkę - powiedziałem, zaraz po przekroczeniu progu budynku.


Wybacz, Arisu, że musiałaś tyle czekać.

W budynku, do którego właśnie wszedł Isao było dość pusto, chociaż światło się paliło. Nikogo nie ma? Trafił na złą porę? Może wszyscy jedli obiad? Nie, gdzieś pośród książek słychać było jakiś hałas, krzyk, a zaraz po tym upadek na ziemię, sypiące się rzeczy na podłogę. Czyżby ktoś spadł i zrzucił tonę książek? Możliwe, jednak białowłosy nie miał, jak tego sprawdzić - nie wyglądało na to, aby było jakiekolwiek przejście do tamtej części budynku, a przez drzwi podpisane "tylko dla personelu i Rady Magicznej" chyba lepiej nie przechodzić, bo to grozi wyproszeniem.
Hałas ucichł, a za parę sekund słychać było odgłosy obcasów obijające drewnianą posadzkę. No i dość głośne "już, już idę!" dobiegające z tamtej strony. Drzwi za moment się uchyliły i wyszła z nich kobieta o długich, białych włosach, jakiejś dziwnej czapeczce na czubku głowy, a także dość bogatym stroju przyozdobionym znaczkami - herbami Rady Magicznej.
- W czym mogę służyć? - zapytała, spojrzała się na niego, jedną ręką ocierała sobie guza na głowie, którego najwyraźniej sobie narobiła. - Jestem Hinata Kiyome, asystentka Melei Ardalan w oddziale Siedziby Rady Magicznej w Shirotsume - przedstawiła się po chwili. Ale czy usłyszała, po co Isao przyszedł? Nie wiadomo. Ale skoro pytała... Przynajmniej wie, że trafił do odpowiedniej osoby.

Byłem trochę...zaskoczony? Tak, to dobre słowo. Nie pokazywałem tego jednak i z lekko uniesionymi kącikami ust nasłuchiwałem, obserwowałem również drzwi. Gdy hałas ucichł, drzwi się otworzyły, a zza nich pokazała się kobieta. Gdy się przedstawiła, byłem rad, że trafiłem prosto na odpowiednią osobę.
- Przynoszę paczkę z gildii Blue Pegasus. Dla pani - wyciągnąłem powoli ręce z paczką. Choć nie powinienem, ciekawiło mnie co w niej było. Cóż, przynajmniej zrobiłem to o co mnie poproszono.

- Paczka z Blue Pegasus? - zapytała, nieźle zdumiona. Poprawiła przy tym niewidzialne oprawki, których nie miała, ale chyba wydawało jej się, że jakieś takie założyła niedawno. Jednak nie ważne, wzięła od Isao paczkę, przeczytała karteczkę na niej i szybko otworzyła. Był tam dziennik.
- Ah, comiesięczna informacja w formie notatek dotyczących Dragon's Howl. Na pewno pomoże to naszym Radnym w rozwikłaniu prędkim naszej sprawy dotyczącej tej gildii - stwierdziła, widząc to. Księgę jednak schowała do jednej z szuflad w biurku, którą zamknęła na kluczyk. Jeszcze chwilę przed tym dało się zauważyć, że takich dzienników w tej szafce było mnóstwo.
- Dziękuję Ci bardzo za dostarczenie mi tego tutaj. Może w ramach podziękowań zaparzę Ci kawy bądź herbaty, co chcesz, a potem wyjaśnię Ci kilka kwestii dotyczących... no, tego, czego zapytasz? - zaproponowała z miłym, ciepłym dość uśmiechem.

Przynajmniej dowiedziałem się bez pytania. Dragon's Howl... Nie lubię tej gildii. Chyba z wiadomych przyczyn, prawda? Podrapałem się po brodzie. Pytania, pytanie... Dowiedziałem się tego co chciałem, wystarczy.
- Nie, nie mam żadnych pytań. Teraz żegnam panią, wracam do gildii - z uśmiechem ukłoniłem się i opuściłem budynek. Heh... Mała przysługa, a tyle daje. Dostanę się do gildii i zarąbię większą sumkę... Jednak, jak to mówią, ''pieniądze szczęścia nie dają''. Przyspieszyłem w kroku, kierując się prościutko do gildii. Czy coś jeszcze mnie spotka?

Kobieta nie była w żadnym stopniu zdziwiona, że chłopak nie chciał zostać żeby porozmawiać. Zrozumiała chyba bowiem, że mu się dość mocno spieszy, więc go nie chciała zatrzymywać.
- Dobrze. Rozumiem, że dołączenie do gildii jest dla Ciebie ważne - powiedziała i puściła mu oczko. Skąd wiedziała? Może się domyśliła? Cóż, nie trudno się domyślić po tym, że chłopak przynosił paczkę z Blue Pegasus, zapewne jako zadanie od Mistrzyni albo od kogoś. - Jakbyś miał jakieś pytania, to zapraszam - rzuciła zanim jeszcze wyszedł.

Więc opuścił bazę, zmierzając do gildii. Wszystko jednak wydawało się zdecydowanie zbyt piękne. Jakieś dwieście metrów, jak tylko już miał wkroczyć na ścieżkę do Blue Pegasus, coś się stało i... no, cóż, nie mógł się ruszyć. Utkwił w pozycji tak, jak szedł, nie mógł ruszyć nawet palcem, choć rozejrzeć (bez ruszania głową) się mógł. Nie dało się zauważyć w ogóle sprawcy, jednak co się właśnie stało? Czemu nie mógł się ruszyć?

Paraliż na 2 posty. Nie martw się, nie zrobię krzywdy.

Wkraczałem już na ścieżkę do mojej wymarzonej gildii, gdy nagle... Tak samoistnie nie mogłem się ruszyć! Jakbym się w kamień zamienił! Cóż to za kpiny? Kto śmiał mnie sparaliżować?! Niestety nie mogłem chociaż głową poruszyć, by lepiej się otoczeniu przyjrzeć. To nawet nie takie złe... Dręczyło mnie jedynie pytanie: po co? Gdyby chcieli mnie ograbić, już dawno by to zrobili. A tu proszę - stoję jak kamienna figura. Może ktoś mnie wcześniej śledził? Mag z Dragon's Howl, którego odprawili po paczkę? Bo możliwe, że wiedzieli, że poślą nowego kandydata by ją dostarczył? Tak, takie stanie, gdzie podrapać się po nosie nie można, jest idealnym momentem na przemyślenia. Te sensowne i te mniej. Zatem - jak smakowała mi poranna herbata? Hm... Owocowa, lubię ją. Co z podwieczorkiem? Pewnie mnie ominie, ale myślę, że podadzą pudding... Argh!
- Kto śmiał mnie sparaliżować?! Pokaż się! - zawołałem, przymykając oczy i usilnie próbując czymś poruszyć, oczywiście bez skutku.

Przemyślenia dały mu dość dużo do myślenia. A masło jest maślane. Mógł w tym momencie przeanalizować sytuację, upewnić się tak jakby, że wroga chwilowo nie ma, a do tego połączyć fakty. Ktoś mógł zostać wysłany, aby przechwycić paczkę, pewnie i tak się już spóźnił z tym, a może po prostu został właśnie zaatakowany przez magicznych rabusiów?
Nagle coś zasyczało. Długo, przeciągle. Pomimo paraliżu, mógł czuć wszystko, więc poczuł też, że właśnie coś mu wpełzało do nogawki spodni. Coś łuskowatego, gładkiego, leciutkiego, owijało mu się wokół nogi i pięło coraz wyżej. Wąż?
- Pana skądś kojarzę! - zawołał jakiś kobiecy, choć może w sumie to bardziej dziewczęcy. Należał on do dziewczyny, która zaszła go od tyłu, minęła go i stanęła centralnie przed nim. Biel jej długich, rozłożystych i lekko kręconych włosów potrafiła trochę oślepić. Cała jej postać była strasznie jasna. Strój będący czymś na rodzaj połączenia sukni i bluzy, jakieś łuski na policzkach. Nie dało jej się w ogóle jednak skojarzyć, choć ona Isao doskonale chyba znała z opowieści.
- Ale nie teraz o tym, słodziutki! Po co byłeś teraz w bazie Rady~? Szantażowałeś moją siostrzyczkę~? - zapytała dość ostro, zbliżając twarz niebezpiecznie blisko jego, patrząc się w jego ślepia swoimi bladymi, niebieskimi.

Wygląd panienki

Cytat :

Fabuła uznana za porzuconą. Jeżeli wrócisz na forum i chcesz ją kontynuować, proszę o kontakt na pw. Tymczasowo lokacja wolna.