Arena #5

Najprostsza arena na świecie. Jest to ogromny, marmurowy prostokąt na podwyższeniu, dzięki czemu walczący znajdują się na wysokości 5 metrów nad ziemią. Ułożone zostały na nim płytki tak, że wygląda trochę jak monotematyczna szachownica, do której prowadzą schody z dwóch stron. Oczywiście cała ta struktura leży na płaskiej powierzchni z marmuru, już całkiem równej i bez żadnych udziwnień poza wysokimi filarami po czterech stronach, po jednym stożkowatym filarze na róg. Wokół, na arenie nikogo nie ma, a zapewne jedynym sposobem na oglądanie jest monitor gdzieś w mieście i dzięki telewizji lakrymowej, której odbiorniki można znaleźć w strukturach pnących się w górę.

W momencie, gdy trzeba mi było wejść na arenę, już miałam przywołanego u boku pięknego, złotoskrzydłego anioła. Jego czarne włosy wiły się niesfornie aż po pas, długie sukno zakrywało jego kształty. Mimo to wyraźnie było widać, że to mężczyzna. W pewnym momencie po prostu wziął mnie delikatnie i usadził na jednej z kolumn. Tam też zniknął w tysiącach maleńkich iskier, jego czas już po prostu nadszedł. Za to ja założyłam nogę na nogę i czekałam na swojego przeciwnika, nie racząc ewentualnych widzów czy komentatora ani jednym słowem. Po prostu patrzyłam na szachownicę, rozglądając się wokół, gdzie też mógł podziać się ten, przeciw któremu teraz miałam walczyć.

// Nie wiem czy jest sens dalszej walki - Izual właśnie z własnej woli zginęła poprzez wbicie na pal. Dla jasności - kolumny są stożkami a stożek wygląda tak: KLIK! //

Glave zjawił się niedługo potem. Jak zwykle odziany w długi płaszcz z dzwoniącymi przy każdym kroku łańcuchami. Szedł spokojnym krokiem niczym amator długich spacerów. Trzymał ręce w kieszeniach, a złote oko pobłyskiwało spod maski.
Kiedy wszedł na teren areny rozejrzał się wokoło. Spodobał mu się nawet motyw szachownicy, to była jego ulubiona gra. Ustawił się więc na polu króla i czekał na rozpoczęcie walki.

Nikogo poza nimi na szachownicy nie było. Jedynie głuchy, dudniący wiatr. Szum jego jedynie delikatnie rozpraszał wszystkich tu zebranych, czyli dwie osoby. Ustał jednak, jakby oznaczał on jedynie oczekiwanie na drugą osobę, którą był Glave. Nadszedł w końcu czas rewanżu, Izual kontra nasz mag neutralny, którego to imię zostało wspomniane wcześniej. Kroki jego rozbrzmiały, jakby materiał podłoża zrobiony był z dziwnego materiału, co to przy krokach powoduje całkiem głośny odgłos. To musiało przerwać czas oczekiwania kobiety z kruków.
Nikogo poza nimi nie było, więc można sądzić, że po prostu... to od nich zależało, kto zacznie walkę.

// Rozumiem, że olewamy moją trafną uwagę - ok, mam nadzieję, że mój błąd rzeczowy też potraktujemy z przymrużeniem oka. //

Glave nie miał zamiaru czekać, ani na to aż dziewczyna zejdzie ze stożka, ani na jej ruch w trakcie ataku. Kiedy szum ucichł chłopak od raz wskoczył na jedną z kostek i błyskawicznie zaszarżował na nią. Miał zamiar wykorzystać przewagę jaką dawała mu możliwość walki w powietrzu. W trakcie szarży jeden z łańcuchów swobodnie wiszących przy jego szyi, zaczął z jeszcze większą szybkością sunąć w jej kierunku niczym pocisk lub włócznia. Ostry guz nie miał ściśle określonego celu - miał za zadanie trafić wbijając się mocno w ciało dziewczyny bądź zmusić ją do uniku - to umożliwi trafienie drugiemu łańcuchowi, który leci niedaleko za pierwszym, by móc zareagować na unik dziewczyny. W powietrzu nie wykona uników więc istnieje mała szansa na to, że da radę ominąć też drugi atak. Na to jednak mag też był gotowy - w końcu sam umiał latać więc czemu nie kontynuować natarcia i doprowadzić do walki w zwarciu, w której ma doświadczenie.
Jeśli dziewczyna w jakikolwiek sposób odpowie magią, Glave w zależności od tego jaki czar to będzie zareaguje inaczej. Oczywiście, na różne promienie czy kule będzie odpowiadał zręcznym unikiem przeskakując na inne kostki, które lecą obok niego w odległości nie większej niż 3 metry i kontynuując atak. Umiejętność akrobatyki na pewno pomoże mu w tym manewrze. Jeśli pojawią się za to jakieś summony - raczej nie są nieśmiertelne więc korzystając z innych zakończeń swojej broni zamierza w podobny sposób co ich panią wysłać na tamten świat.
Jeżeli wszystko pójdzie po myśli maga, będzie starał się utrzymać bliski kontakt zadając wzmocnione stalą łańcuchów szybkie i precyzyjne ataki, by przeciwnik nie miał okazji wyjąć broni lub zyskać odległości. Celem jego ciosów były wrażliwe punkty na ciele człowieka - krtań, splot słoneczny, głowa, itd. Dla niewprawionego w walce wręcz przeciwnika kilka ciosów mocnych doświadczonego maga powinno wyrządzić niezłe szkody z małą szansą na kontratak lub blok.
Gdyby przeciwnik wyciągnął broń, Glave'a obronią jego łańcuchy, które niczym kolczuga owlekają całe jego ciało. W dodatku dwa, które wcześniej atakowały dziewczyną będą w ciągłym ruchu co dodatkowo pomoże w zbijaniu ew. ciosów i rozbrojeniu dziewczyny.

//Nie wiem, czy postradałeś zmysły, ale nawet na stożku można usiąść, chociażby oplatając go nogami. Poza tym, nie każdy stożek musi być ostry, nie wspominając o tym, że filary były bodajże kamienne.Tak więc wybacz, ale Twój argument jest invalid. Miałam zedytować już poprzedni post, ale lenistwo wymuszone przez programowanie względem forum to wymusiły.

Nie czekałam ani na ustanie jakiegokolwiek szumu, ani tym bardziej na reakcję maga. Nie mogłam sobie pozwolić na to, by w ogóle zaczął tą walkę. W momencie, gdy wchodził, już u boku miałam dwójkę aniołów - jeden o złotych włosach i białych skrzydłach, drugi o czarnych włosach i granatowym upierzeniu. Stanęłam delikatnie na stożku i wyciągnęłam broń. Na razie w ręce miałam tylko i wyłącznie miecz.
W momencie, gdy mag zaczął mnie atakować, natychmiast zeskoczyłam. W razie potrzeby osłaniam się tarczą, o ile taka potrzeba będzie. Jeżeli nie, walczę bez niej, napierając cały czas zaklęciami aniołów.
W momencie, gdy tylko dotykam stopami ziemi, wyciągam przed siebie miecz i sztylet i... O dziwo: zaczynam tańczyć. Przypomina to taniec morderczy. Nie jest gwałtowny, tylko nieco spokojny. Mimo to miecz i sztylet śmigają cały czas tak, że ciężko do mnie podejść... Tym bardziej, że wokół przeciwnego maga powinno zebrać się teraz całkiem sporo pięknych, złocistych kul, które natychmiastowo go atakowały, odnajdując dojście nawet do najmniejszego skrawka ciała. Poświęcam anioła o żywiole wody, jeżeli takowy się pojawił, w innym wypadku w kolejności: ziemia, powietrze lub w ostateczności ogień. Zależy mi na jak najszybszym unieruchomieniu lub osłabieniu Glave'a.
Jeżeli jednak nie ma możliwości, by płomienie dostały się w jakikolwiek sposób do maga, natychmiastowo przestaję tańczyć w momencie, gdy już go dosyć szczelnie otaczają. I czekam, aż jego cierpliwość i chęć sprawdzenia efektów mojego zaklęcia wreszcie przełamie maga.
Z kolei drugi anioł, jeżeli jest wolny, staje koło mnie. Jeżeli jednak zachodzi potrzeba, zasłania mnie przed ewentualnym ciosem, a jeżeli jest żywiołu wody: leczy.
_______________________
5250-800-800-Xx50-400-50=3200-Xx50(-350)